تعیین رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی با فاصله مالیاتی شرکت ها

در پژوهش حاضر به تعیین رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی با فاصله مالیاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. برای این منظور اثر تعدیلی عدم اطمینان محیطی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی (شامل سرعت اعلان سود، دقت پیش بینی سود، ضعف کنترل داخلی و تجدید ارایه صورت های مالی) و فاصله مالیاتی (نرخ مالیاتی موثر) شرکت ها پرداخته. هم چنین، اثر متغیرهای اندازه شرکت، اهرم مالی، سودآوری، شدت سرمایه، هزینه های تحقیق و توسعه، ارزش بازار به دفتری، جریانات نقدی عملیاتی، عمر شرکت و رشد فروش در مدل های رگرسیونی کنترل شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها در گروه پژوهش های توصیفی- همبستگی قرار دارد. هم چنین، به منظور انتخاب حجم نمونه از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک (غربالگری) استفاده شد که با توجه به شروط در نظر گرفته شده، در نهایت ۱۳۵ شرکت در دوره زمانی شش ساله بین سال های ۱۳۹۵ الی ۱۴۰۰ (در مجموع ۸۱۰ سال - شرکت) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای بررسی فرضیه ها از روش های مربوط به رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار Eviews۸ و با استفاده از روش داده های پانلی (تابلویی) - اثرات ثابت بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که عدم اطمینان محیطی دارای اثر تعدیلی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و فاصله مالیاتی شرکت در دوره زمانی پژوهش بوده است.

Keywords:

عدم اطمینان محیطی , کیفیت گزارشگری مالی , فاصله مالیاتی , شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران.