تعیین کارایی فنی و اقتصادی تولید برنج در منطقه گتوند استان خوزستان تحت شرایط عدم حیتمت

برنج بعد از گندم از ارزشمندترین منابع تامین کننده انرژی برای انسان بوده است. تولید برنج ایرانی یک محصول مهم برای کشور ایرانجهت تامین امنیت غذا و همچنین یکی از مهمترین منابع اشتغال و درآمد برای روستاییان میباشد. در مطالعه حاضر به ارزیابی کاراییبرنج کاران منطقه گتوند (استان خوزستان) با استفاده از رهیافت تحلیل پوششی داده های استوار پرداخته شده است. داده های مورد نیاز ازطریق تکمیل پرسشنامه از ۱۲۱ کشاورز با در نظر گرفتن جامعه آماری و استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده برای سال زراعی ۱۳۹۷ -۱۳۹۶ حاصل گردید. رهیافت بهینه سازی استوار امکان ارزیابی واحدهای تصمیم گیری با داده های غیرقطعی را فراهم می نماید. نتایجحاکی از آن است که استفاده از روشهایی که عدم حتمیت و ریسک را در ارزیابی کارایی واحدها مدنظر قرار می دهند، نتایج دقیق ترینسبت به روشهای کلاسیک ارائه مینمایند. در نتیجه بر مبنای این الگوها میتوان سیاستگذاری های مناسب و دقیق تری را پیشنهادنمود. ناکاراترین نهاده ها در میان برنج کاران مورد مطالعه سطح زیرکشت و علف کش می باشند. به طوری که میتوان با کاهش مقدارمشخصی در سطح زیرکشت و علفکش به سطح بهینه مصرف این نهاده ها بدون کاهش در تولید دست یافت. در این راستا برنامه ریزیآموزشی و ترویجی جهت آشنایی با مفاهیم اقتصادی و روشهای نوین تولید و استفاده از تکنولوژی های مناسب و پیشرفته برای بالابردنبهره وری عوامل شود.تولید و بهبود کارایی توصیه می شود.

Keywords:

برنج , کارایی فنی , بهینه سازی استوار , گتوند