ارزیابی عملکرد بینایی فضایی در بیماران آلزایمری و افراد مسن سالم با استفاده از روش تکلیف دوگانه

مقدمه و هدف: هدف تحقیق حاضر، ارزیابی عملکرد بینایی- فضایی در افراد مسن مبتلا به بیماری آلزایمر و سالم با استفاده از روش تکلیف دوگانه بود. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که در آن از طرح بین آزمودنی درون آزمودنی ها استفاده شد. شرکت کنندگان شامل ۲۳ فرد (۱۱ زن و ۱۲ مرد) با دامنه سنی ۶۲ تا ۸۱ سال که ۱۳ نفر مبتلا به آلزایمر(AD) و۱۰ فرد مسن سالم (EC) با عملکرد شناختی طبیعی بودند. شناسایی افراد آلزایمری و سالم بر اساس تشخیص پزشک و پرسشنامه وضعیت شناختی (SPMSQ) انجام گرفت. پس از بدست آوردن خطای کلی (E) یا ریشه مجذور خطا (RMSE) و خطای متغیر (VE) تکلیف پیگردی در شرایط پایه (task single)، شرکت کنندگان ۱۰ بار دو تکلیف شناختی (شمارش ماه های سال به مدت ۲۰ ثانیه) و پیگردی بینایی – فضایی را به طور هم زمان (شرایط Dual-task) در دو حالت ساده و دشوار اجرا کردند. نتایج: نتایج نشان داد که گروه AD نسبت به همتایان گروه کنترل (EC) در اجرای تکلیف بینایی فضایی در شرایط Single-task خطای بیشتری مرتکب شدند. همچنین اثر سطح دشواری بر افت دقت و همسانی اجرای تکلیف پیگردی در شرایط Dual-task معنادار بود (۰۵/۰p

Keywords:

افراد مسن سالم , بیماری آلزایمر , تکلیف دوگانه , تکلیف پیگردی بینایی فضایی