اثر حفاظتی اسید آسکوربیک بر اختلال یادگیری و حافظه در موش بزرگ صرعی شده توسط اسید کاینیک

مقدمه و هدف: تشنج های ناشی از صرع، موجب ایجاد مشکل در روندهای یادگیری و حافظه می شود؛ با درنظرگرفتن اثر حفاظتی اسید آسکوربیک (ویتامین C)، هدف این تحقیق، بررسی اثر تجویز این ماده بر نقص حافظه و یادگیری در مدل تجربی صرع لب گیجگاهی موش بزرگ صرعی شده توسط اسید کاینیک بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل مثبت، صرعی و صرعی دریافت کننده اسید آسکوربیک تقسیم شدند. برای صرعی کردن حیوانات از اسید کاینیک استفاده شد. اسید آسکوربیک نیز به میزان ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی و از یک هفته پیش از جراحی به حیوان تزریق شد. تاخیرهای اولیه و در حین عبور در آزمون اجتنابی غیرفعال و درصد رفتار تناوب در ماز Y در پایان کار تعیین شدند. نتایج: پیش درمان با اسید آسکوربیک، باعث کاهش معنی دار رفتار تشنجی حیوانات در مقایسه با گروه صرعی نشد؛ درخصوص تاخیر اولیه نیز، تفاوت معنادار از نظر آماری میان گروه ها مشاهده نشد، تاخیر در حین عبور در گروه صرعی تحت پیش درمان با اسید آسکوربیک نیز نسبت به گروه صرعی تفاوت معنی دار نشان نداد و درصد تناوب در گروه صرعی تحت تیمار با اسید آسکوربیک به طور معنی دار از گروه صرعی بیشتر بود (۰۵/۰p < ). نتیجه گیری: پیش تیمار با اسید آسکوربیک در موش صرعی شده هرچند بر توانایی نگهداری اطلاعات و به یادآوری آنها در آزمون اجتنابی غیرفعال تاثیرندارد، ولی موجب بهبود حافظه فضایی می شود.

Keywords:

اسید آسکوربیک , صرع لب گیجگاهی , تشنج , حافظه و یادگیری