تاثیر تمرین استقامتی شنا بر مرگ سلولی برنامه ریزی شده و غلظت متالوتیونین کبد موشهای صحرایی باردار

مقدمه و هدف: تنظیم نابهنجار آپوپتوزیس و متالوتیونین در بافتهای مادر، ممکن است خطرهایی برای رشد جنین داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین شنای استقامتی بر مرگ سلولی برنامه ریزی شده و غلظت متالوتیونین (MT) کبدی موشهای صحرایی باردار بود. مواد و روش ها: شانزده موش صحرایی باردار نژاد ویستار (۲۰ ± ۲۰۰ گرم) به دو گروه (گروه کنترل و گروه تمرین) تقسیم شدند. گروه تمرین از روز اول بارداری تا انتهای بارداری در استخری ویژه به شناکردن، وادار شدند. مدت زمان تمرین در روز اول بارداری ۳۰ دقیقه بود که این مدت با افزایش روزانه ۵ دقیقه در هفته دوم به ۶۰ دقیقه رسید؛ زمان ۶۰ دقیقه تا پایان هفته سوم ادامه داشت. نمونهبرداری از بافت کبد، روز دوم پس از زایمان انجام شد. شاخص آپوپتوزی و غلظت MT کبد به ترتیب با استفاده از تست TUNEL و روش ELISA تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل یافتههای این پژوهش از آزمون تی مستقل یک نمونهای در سطح خطای (۰۵/۰p ≤) استفاده شد. نتایج: تمرین شنای استقامتی، تغییری معنیدار در غلظت MT کبد موشهای صحرایی مادر ایجادنکرد (۵۰۹/۰= p). تغییر معنیداری در شاخص آپوپتوزی کبد میان دو گروه مشاهده نشد (۴۲۴/۰ p=)؛ ویژگیهای مورفولوژی سلولهای کبدی نیز، طی برنامه تمرینی، هیچ تغییری نسبت به گروه کنترل نشان نداد. نتیجهگیری: تمرین شنای استقامتی با شدت زیربیشینه در دوران بارداری میتواند برای کسب مزایای احتمالی فعالیت ورزشی در دوران بارداری استفاده شود بدون اینکه باعث القای آپوپتوزیس یا تغییر در غلظت MT کبد مادر شود.

Keywords:

متالوتیونین , تمرین استقامتی شنا , شاخص آپوپتوزی , بارداری , کبد