تعیین میزان و قابلیت بهره گیری از نتایج طرحهای تحقیقاتی حوزه معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ارائه راهکار

مقدمه: از جمله تغییراتی که پس از اصلاح ساختار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این وزراتخانه شکل گرفت، ایجاد دفاتر تحقیقات کاربردی در حوزه های مختلف ستادی بود. این پژوهش پس از محاسبه دقیق تعداد طرح های انجام شده در هر یک از دفاتر حوزه معاونت توسعه مدیریت و منابع به بررسی نتایج هر طرح به طور جداگانه پرداخت و میزان و قابلیت بهره گیری از آن ها را برآورد نمود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی و گذشته نگر، ۲۳ طرح پژوهشی که در حوزه معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی از شهریور سال ۱۳۷۸ تا شهریور ۱۳۸۳ به انجام رسیده بود با روش نمونه گیری سرشماری و ابزار جمع آوری، فرم جمع آوری اطلاعات بررسی شد. این طرح در چهار مرحله انجام شد: در مرحله اول، اطلاعات دموگرافیک طرح ها به صورت یک پرسش نامه غیر حضوری تکمیل گردید. در مرحله دوم، گزارش نهایی طرح ها توسط تیم تحقیق مورد مطالعه قرار گرفت و بر اساس آن اهداف اختصاصی و دستاوردهای اصلی استخراج شد و به صورت جدولی منظم درآمد. در مرحله سوم، مصاحبه ای با کاربران اصلی طرح ها صورت گرفت و نتایج به صورت سه جدول جداگانه (میزان بهره گیری، قابلیت بهره گیری و موانع بهره گیری) تنظیم گردید. در مرحله چهارم، با توجه به یافته ها و اظهارات کاربران، راه کارهای عبور از موانع، تدوین و تشریح شد. یافته ها به کمک محاسبات ساده ریاضی تحلیل شد. یافته ها: ۱۶ طرح از کل طرح های انجام شده در حوزه معاونت به صورت فراخوان عمومی، ۶ طرح به صورت فراخوان محدود و یک طرح نیز بدون فراخوان سفارش داده شده اند.نتیجه گیری: در مجموع طرح های بررسی شده، میزان بهره گیری از طرح ها مطابق با درجه «کم» بوده است، در حالی که طرح ها تا درجه «زیاد» قابلیت بهره گیری داشته اند. به طور کلی می توان گفت که در بهره گیری از نتایج طرح ها، ۳۸ درصد از موانع به موانع مدیریتی اختصاص دارد و ۶۲ درصد از موانع در حوزه مسایل اجرایی جای می گیرد.  واژه های کلیدی: طرح پژوهش؛ وزارت بهداشت؛ نتایج تحقیق و توسعه.