میزان اجرای دستورالعمل های کد گذاری صدمات، سوختگی ها و مسمومیت ها در بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهیدبهشتی

مقدمه: کدهای استاندارد و تعاریف آنها ابزار مهمی در تحقیقات، طراحی، اجرا و ارزیابی برنامه های کنترل صدمه و زیر مجموعه های آن می باشند. هدف از این مقاله تعیین میزان اجرای دستورالعمل های کد گزاری صدمات، سوختگی ها و مسمومیت ها در بیمارستان های آموزشی منتخب بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقایسه ای پرونده ۷۳۵ بیمار با تشخیص صدمات، سوختگی و مسمومیت از بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران، و شهید بهشتی مورد بازبینی قرار گرفت. پرونده ها به روش نمونه گیری منظم از میان پرونده کلیه بیماران مورد نظر در ۶ ماه اول سال ۱۳۸۵ انتخاب شد. در این انتخاب از ۳۳ بیمارستان آموزشی موجود، ۹ بیمارستان به علت عدم بستری بیماران صدمه، سوختگی و مسمومیت و ۲ بیمارستان به علت عدم کاربرد کتاب ICD-۱۰ از لیست کنار گذاشته شد. داده ها ازطریق مشاهده مستقیم و تکمیل چک لیست جمع آوری و اعتبار چک لیست با استفاده از نظر خواهی از خبرگان در رشته مورد نظر تعیین شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: در این پژوهش میانگین درصد میزان اجرای دستورالعمل های کد گذاری صدمات در دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی به ترتیب ۸۰/۷۷، ۶۴/۶۷ و ۱۱/۷۰ و میزان اجرای دستورالعمل های کد گذاری علت های خارجی صدمات به ترتیب ۸۰/۵۷، ۰۳/۷۰ و ۱۷/۶۲ درصد بود. میانگین درصد میزان اجرای دستورالعمل های کد گذاری سوختگی ها در دانشگاه های علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی به ترتیب ۳۳/۵۸ و ۷۷/۵۵ درصد و علت خارجی آن ۱۷/۵۴ و ۳۳/۵۳ درصد بود. نتیجه گیری: تطابق لازم در میزان اجرای دستورالعمل های کد گذاری صدمات، مسمومیت و سوختگی ها در بین کد گذاران بیمارستان های مورد مطالعه دیده نمی شود و لازم است بر نامه های مداخله ای مد نظر قرار گیرد. واژه های کلیدی: سوختگی ها؛ مسمومیت؛ زخم ها و آسیب ها؛ طبقه بندی ها.