شکاف ارزشی بین نسلی در خانواده های تهرانی

هدف مقاله حاضر بررسی شکاف ارزشی بین نسلی در خانواده های تهرانی است. چارچوب نظری تلفیقی از نظریه های جامعه شناختی و روان شناختی است، به گونه ای که سنجش و تحلیل نهایی یافته ها بر مبنای نظریه های تضاد هنجاری، بحران هویت، حشو ارزش و سبک های تربیتی صورت گرفته است. برای آزمون تجربی فرضیات منتج از این نظریه ها، ۳۳۶ پدر و فرزند (پسر و دختر) در سنین ۱۵ تا ۲۵ سال از شهر تهران به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای مورد پیمایش قرار گرفتند. نتایج حاکی از وجود شکاف در ارزش های پدران و فرزندان است و هر دو نسل تقریبا در نیمی از ارزش های مورد بررسی بر اختلافات بین نسل خود و دیگری صحه گذارده اند. نتایج معادلات ساختاری نشان می دهد: حشو ارزش های پدران (۳۷/۰) و تضاد هنجاری بین نسل ها (۳۶/۰) به طور مستقیم بر شکاف ارزشی بین نسل ها موثرند. دیگر مسیرهای تاثیرگذاری متغیرهای مستقل معادله که به صورت غیرمستقیم بر متغیر وابسته تاثیرگذار هستند، عبارت است از: تاثیرات استبدادگرایی پدران بر حشو ارزش های آنان (۷۳/۰)، بر تضاد هنجاری بین نسل ها (۶۳/۰) و همچنین تاثیر بحران هویت نسل فرزندان بر تضاد هنجاری بین نسل ها (۳۴/۰).