بررسی رابطه معنویت سازمانی با فرسودگی شغلی در بین پرستاران بیمارستان های دولتی زاهدان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه معنویت سازمانی و فرسودگی شغلی است. روش مطالعه حاضرهمبستگی می باشد، جامعه شامل ۵۰۰ نفر از پرستاران بیمارستان های دولتی زاهدان می باشد. نمونه شامل ۲۰۰ نفر از پرستاران بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه معنویت سازمانی و پرسشنامه­ی فرسودگی شغلی بود. یافته­ها: برای تحلیل داده­ها از  نرم افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد. برای پاسخگویی به سوالات تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد معنویت سازمانی و خستگی عاطفی و مسخ شخصیت رابطه منفی و معنی­دار در سطح ۹۹/۰وجود دارد، فقط بین بعد مسخ شخصیت و احساس همبستگی با همکاران رابطه­ای مشاهده نشد. رابطه مثبت و معناداری بین ابعاد معنویت سازمانی و عملکرد شخصی در سطح ۹۹/۰وجود داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که بعد همسویی با اهداف سازمان به میزان %۳/۲۰ واریانس را برای خستگی عاطفی تبیین کرد و همین بعد به میزان %۲/۷ واریانس را برای بعد مسخ شخصیت تبیین کرد. نمرات کلی معنویت سازمانی هم به میزان% ۳/۲۰ واریانس را برای عملکرد فردی تبیین کرد. نتایج نشان داد هر چقدر میزان معنویت سازمانی بالاتر باشد میزان خستگی عاطفی و مسخ شخصیت کاهش می یابد اما با افزایش معنویت سازمانی عملکرد فردی پرستاران افزایش می یابد.

Keywords:

معنویت سازمانی , فرسودگی شغلی , پرستاران