اثر سوپرجاذب، کود نیتروژنی و تنش خشکی بر عملکرد و بهره وری آب گیاه فلفل دلمه ای

در این پژوهش گلدانی، اثر سه سطح صفر (A۰)، سه (A۱) و پنج گرم (A۲) سوپرجاذب اکوازورب در هر کیلوگرم خاک، سه سطح ۷۰ (W۱)، ۸۵ (W۲) و ۱۰۰ (W۳) درصد نیاز آبیاری و دو سطح ۷۵ (F۱) و ۱۰۰ (F۲) درصد نیاز کود نیتروژنی بر برخی صفات گیاه فلفل دلمه بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۱۸ تیمار و سه تکرار انجام یافت. نتایج بیان گر معنی داری اثر تیمارهای سوپرجاذب و آبیاری بر تمامی مولفه ها به جز قطر ساقه بود. در بین تیمارهای سوپرجاذب، بیشترین مقادیر عملکرد میوه با ۲/۶۶۶ گرم و بهره وری آب ۳۶/۱۲ کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار A۲ به دست آمد. در بین تیمارهای آبیاری نیز بیشترین مقادیر عملکردهای ذکر شده به ترتیب با ۸۱/۶۲۱ گرم در تیمار W۳ و ۵۷/۱۰ کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار W۱ به دست آمد. اثر تیمارهای کودی نیز بر وزن اندام هوایی، ریشه و عملکرد میوه معنی دار شد. بیشترین عملکرد میوه به مقدار ۷۰/۶۳۸ گرم در تیمار F۲ به دست آمد. اثر متقابل دو متغیر آب با سوپرجاذب نیز با تاثیر بر مولفه های وزن تر و خشک اندام هوایی و زیرزمینی و بر عملکرد و بهره وری آب، سبب حصول بیشترین مقادیر عملکرد میوه (۶۵/۹۱۶ گرم) و بهره وری (۵۵/۱۴ کیلوگرم بر مترمکعب) در تیمار A۲W۳ شد. اثرات متقابل سوپرجاذب و کود نشان دادکه بیشترین مقدار عملکرد و بهره وری آب معادل ۵۱/۶۷۰ گرم و ۴۴/۱۲ کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار A۲F۲ به دست آمد. اثرات متقابل آب و کود نیز نشان دادکه بیشترین مقدار عملکرد و بهره وری آب معادل ۵۹/۶۲۵ گرم در تیمار W۳F۲ و ۳۲/۱۲ کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار W۱F۲ به دست آمد. اثر متقابل سه متغیر سوپرجاذب، آب و کود بر کلیه صفات مورد بررسی غیرمعنی دار شد.

Keywords:

اندام هوایی , ریشه , سوپرجاذب , فلفل دلمه ای