اثرات نحوه تغذیه نیتروژنی گیاه مادری و تلقیح باکتریایی بذور حاصله بر بهبود تحمل به شوری گندم در مرحله جوانهزنی
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 6، Issue: 4
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-6-4_001
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
Abstract:
تنش شوری یکی از عوامل مهم کاهش رشد و عملکرد محصولات زراعی در ایران می باشد، از این رو شناخت راهکارهای مناسب جهت کاهش اثرات منفی آن دارای اهمیت است. در این راستا آزمایشی به منظور مطالعه اثرات تغذیه نیتروژنی گیاه پایه مادری و تلقیح باکتریایی بذور حاصله توسط کودهای زیستی، بر بهبود مقاومت به شوری گندم (Triticum aestivum L.cv sayonz) در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۸۸ به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل سطوح مختلف نیتروژن مصرفی بر روی گیاه مادری در مزرعه (شامل سطوح صفر، ۵۵، ۱۱۰ و ۱۶۵ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار)، تلقیح بذور حاصله توسط کودهای زیستی (نیتراژین، بیوفسفر و عدم تلقیح) و سطوح مختلف تنش شوری (صفر، ۴/۰-، ۸/۰- و ۲/۱- مگاپاسکال) بودند. نتایج نشان داد که تلقیح بذر توسط کودهای زیستی اثرات مثبتی بر شاخص های جوانه زنی داشت، به طوری که بیشترین تعداد ریشه در گیاهچه (۳۹/۲ عدد)، طول ریشه چه (۳۴/۵ سانتی متر) و طول ساقه چه (۵۶/۳ سانتی متر) در تیمار تلقیح بذر توسط کود زیستی نیتراژین و کمترین مقدار این صفات در شاهد مشاهده گردید. همچنین کمترین مقدار متوسط زمان جوانه زنی در تیمار تلقیح بذر توسط بیوفسفر (۸۹/۲ روز) و بیشترین مقدار آن در شاهد (۴۲/۳ روز) به دست آمد. در بین سطوح نیتروژن مصرفی حداکثر مقدار فاکتورهای جوانه زنی در تیمارهای ۵۵ و ۱۱۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد، به طوری که بیشترین سرعت جوانه زنی (۵۹/۲ بر روز)، تعداد ریشه چه در هر گیاهچه (۳۴/۲ عدد)، طول ریشه چه (۷۵/۵ سانتی متر) و متوسط وزن ریشه چه (۰۰۲۲/۰ گرم) در بذور حاصل از تیمار کاربرد ۵۵ کیلوگرم نیتروژن در هکتار بر روی گیاه مادری به دست آمد. همچنین با افزایش شدت تنش شوری تمامی فاکتورهای مربوط به جوانه زنی و رشد گیاهچه کاهش پیدا کرد. به طور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که مصرف ۵۵ تا ۱۱۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار همراه با تلقیح باکتریایی بذور حاصله توسط کودهای زیستی نیتراژین و بیوفسفر می تواند باعث بهبود فاکتورهای جوانه زنی گندم تحت شرایط تنش شوری گردد.
Keywords:
Authors
حمیدرضا فلاحی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
پرویز رضوانی مقدم
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد بهزاد امیری
دانشکده کشاورزی، مجتمع آموزش عالی گناباد، گناباد، ایران
مهسا اقحوانی شجری
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
رستم یزدانی بیوکی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :