ارزیابی کمی و کیفی توان تولید اکسین (IAA) برخی سویه های سیانوباکتر جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 50
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-46-3_020
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
Abstract:
سیانوباکترها گروهی از پروکاریوت ها هستند که از نظر پتانسیل تولید مواد محرک رشد گیاه، به ویژه در زمینه تولید هورمونهای گیاهی، کمتر درباره آن ها تحقیق و مطالعه شده است. در این تحقیق توان تولید ایندول استیک اسید (IAA) سویههای سیانوباکتریایی جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان به طور کمی و کیفی ارزیابی و پتانسیل آن ها بر شاخصهای جوانهزنی بذرهای برنج بررسی شد. نتایج نشان داد توان تولید هورمون IAA در چند جدایه سیانوباکترهای شناسایی شده وجود دارد. در تیمار بدون اسید آمینه ال تریپتوفان جدایههای GGuCy-۳۴ و GGuCy-۴۲ به ترتیب ۹۸/۱۴ و ۸۳/۱۰ میکروگرم IAA بر میلیلیتر بر کلروفیل a، در تیمار ۱۰۰ میلیگرم بر میلیلیتر ال تریپتوفان جدایه های GGuCy-۳۴ و GGuCy-۱۵ و GGuCy-۴۲ به ترتیب ۷/۲۳ و ۴۶/۱۷ و ۸۱/۱۵ میکروگرم IAA بر میلیلیتر بر کلروفیل a، و در تیمار ۵۰۰ میلیگرم بر میلیلیتر ال تریپتوفان جدایههای GGuCy-۱۵ و GGuCy-۱۶ به ترتیب ۱۶/۲۹ و ۶۱/۲۱ میکروگرم IAA بر میلیلیتر بر کلروفیل a بیشترین مقادیر اکسین (IAA) را تولید کردند. نتایج نشان می دهد تولید میزان IAA به نوع جدایه و شرایط محیط کشت بستگی کامل دارد. انرژی و سرعت جوانهزنی بذرها تحت تاثیر سویههای GGuCy-۲۵، GGuCy-۴۲، GGuCy-۴۱، GGuCy-۲۶، و GGuCy-۵۰ و وزن خشک ریشهچه و ساقهچه در بذر های تلقیح شده با سویههای GGuCy-۴۲، GGuCy-۵۰، و GGuCy-۲۵ بیشترین افزایش را داشته است.
Keywords:
Authors
صاحب سودایی مشایی
Ph.D. Candidate, of soil biology and biotechnology, Tabriz University
ناصر علی اصغرزاد
Professor, soil biology, department of soil sciences, Tabriz University
قربانعلی نعمت زاده
Professor, biotechnology, Agriculture and Natural Resources, University of Sari and Genetic and Biotechnology Institute of Tabarestan, Mazandaran
ندا سلطانی
Associate professor, Department of Biology, Research Institute of Applied Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :