اثر کاربرد کودهای زیستی در سطوح مختلف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر صفات مرتبط با عملکرد دانه جو (Hordeum vulgare)

به منظور مطالعه تاثیر کاربرد کودهای زیستی در سطوح مختلف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر صفات مرتبط با عملکرد دانه جو (رقم صحرا) آزمایشی بصورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی نیتروژن در سه سطح (۰ ، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار)، عامل فرعی شامل کود فسفره در ۲ سطح (۰ و ۵۰ کیلوگرم در هکتار) و عامل فرعی فرعی کودهای زیستی در چهار سطح (عدم مصرف، مصرف باکتری های حل کننده فسفات، مصرف باکتری های تثبیت کننده نیتروژن، مصرف توام آن ها) و با ? تکرار انجام شد. نتایج نشان داد کود نیتروژنی، فسفره، کود بیولوژیک و اثر متقابل کود فسفره و نیتروژنی بر تمامی صفات مرتبط با عملکرد دانه تاثیر معنی داری داشتند. مقایسه میانگین نشان داد با افزایش سطوح کودی نیتروژنه به همراه کاربرد کودهای زیستی (مجزا و تلفیقی) عملکرد دانه به طور معنی داری افزایش یافت به طوری که بیشترین عملکرد دانه (۵/۳۶۴ گرم در متر مربع) در تیمار ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه به همراه تلقیح توام کودهای زیستی به دست آمد.

Keywords:

جو , عملکرد دانه , فسفر , کود بیولوژیک , نیتروژن