تغییرات آهن، روی، مس و منگنز قابل استخراج با DTPA پس از غرقاب و کاربرد لجن فاضلاب و کود دامی در دو خاک مختلف

اثر غرقاب، لجن فاضلاب و کود دامی بر غلظت Fe، Mn، Cu و Zn قابل استخراج با DTPA (قابل جذب) در دو خاک مختلف بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه فاکتور شامل مدت غرقاب در شش سطح (۰، ۱، ۳، ۷، ۱۵، ۳۰ روز)، منبع کود آلی در سه سطح ( شاهد، کود دامی، لجن فاضلاب)، نوع خاک در دو سطح (یک خاک قلیایی شن لومی و یک خاک اسیدی رسی) و با دو تکرار در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. کود دامی و لجن فاضلاب به طور مساوی و به میزان ۳۰ گرم بر کیلوگرم خاک افزوده شدند. در طول دوره غرقاب، آبی به ارتفاع ۳ سانتی متر روی سطح خاک نگهداری شد. نتایج نشان داد که با افزایش مدت غرقاب، Fe و Mn قابل استخراج با DTPA هر دو خاک در تمامی تیمارها به طور معنی داری افزایش یافت و میزان افزایش در خاک اسیدی رسی بیشتر از خاک قلیایی شن لومی بود. پس از غرقاب، در تمامی تیمارها به استثنای تیمار شاهد در خاک اسیدی رسی، سرعت احیای Mn بیشتر از Fe بود. با افزایش مدت غرقاب، Cu و Zn قابل استخراج با DTPA هر دو خاک در تمامی تیمارها به طور معنی داری کاهش یافت و میزان کاهش در خاک رسی اسیدی بیشتر از خاک شن لومی قلیایی بود. افزودن کود دامی و لجن فاضلاب به هر دو خاک، Cu، Fe، Mn و Zn قابل استخراج با DTPA را افزایش داد و میزان افزایش بستگی به مدت غرقاب داشت. میان مدت غرقاب و غلظت Cu، Fe، Mn و Zn قابل استخراج با DTPA در تمامی تیمارها و در هر دو خاک روابط رگرسیونی معنی داری مشاهده گردید. pH خاک قلیایی در تمامی تیمارها پس از غرقاب افزایش یافت. pH خاک قلیایی پس از کاربرد کود دامی افزایش ولی پس از کاربرد لجن فاضلاب کاهش یافت.

Keywords:

روی , غرقاب , کود دامی , لجن فاضلاب , مس