واکنش کلونیزاسیون میکوریزایی و عملکرد دانه سویا (رقم ویلیامز) در برابر قارچ کش های نانو، بیولوژیک و شیمیایی

مایه زنی بذر با قارچ های میکوریزایی می تواند اثرات نامطلوب قارچ کش ها را بر تولید و عملکرد گیاه کاهش دهد. جهت بررسی نحوه تغییر کلونیزاسیون گونه های مختلف قارچ های میکوریزا و اثر آن بر عملکرد دانه سویا تحت تاثیر انواع مختلف قارچ کش ها، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۴ تکرار با دو عامل هر کدام در چهار سطح شامل انواع قارچ کش ها (نانوسیلور ، بیولوژیک Bacillus subtilis ، بنومیل و عدم کاربرد) و گونه های مختلف قارچ میکوریزا (عدم کاربرد ، Glomus intraradices ، G.mosseae ، G.etunicatum) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی کرج واقع در ماهدشت در سال ۱۳۸۸ به اجراء در آمد. نتایج نشان داد که گونه G.intraradices با افزایش ۳۳/۳۵ درصدی کلونیزاسیون ریشه بهترین گونه جهت همزیستی با سویا بود. همین گونه در شرایط مصرف نانو سیلور سبب افزایش ۵/۳۵ درصدی عملکرد دانه گردید. عملکرد بیولوژیک در حضور این گونه و مصرف قارچ کش نانو سیلور به بالاترین مقدار خود (۵۶۸۸ کیلو گرم در هکتار) رسید. تعداد غلاف و دانه در کل بوته و عملکرد بیولوژیک با مایه زنی هر یک از سه گونه قارچ و مصرف بنومیل نسبت به شاهد کاهش یافت. در حالی که با مصرف قارچ کش نانو سیلور افزایش در صفات مذکور ایجاد گردید. مایه زنی توام Bacillus subtilis به عنوان قارچ کش بیولوژیک با گونه های G.etunicatum و G.intraradices افزایش در صفات فوق را به همراه داشت. عملکرد دانه در مایه زنی گیاه با گونه های مختلف قارچ های میکوریزا نسبت به هیچ یک از قارچ کش ها واکنش منفی نشان نداد.

Keywords:

بیوماس , شاخص برداشت , صفات عملکرد , قارچ کش , همزیستی میکوریزایی