بررسی کارایی خصوصیات مغناطیسی خاک در تفکیک منابع تولید رسوب

پارامترهای مغناطیسی متفاوتی وجود دارند که شاخص انواع خصوصیات مغناطیسی اند و برای تشخیص نوع کانی ها مورد استفاده قرار می گیرند به طوری که با استفاده از این پارامترها می توان نوع و محل یک کانی را ردیابی کرد. در این تحقیق از دو پارامتر قابلیت مغناطیسی بسامد کم (LFX) و قابلیت مغناطیسی وابسته به بسامد (FDX) که کارایی آنها در تحقیقات قبلی تایید شده است برای ردیابی و تفکیک منابع رسوب استفاده شد. مناطق مورد بررسی حوزه های آبخیز عمروان، عطاری، ابراهیم آباد، علی آباد و رویان واقع در استان سمنان ایران اند. با بررسی های صحرایی سطح مناطق با سنگ شناسی متفاوت و نیز منابع زیر سطحی (دیواره خندق ها) درحکم منابع رسوب تشخیص داده شد و نمونه برداری از آنها صورت گرفت. نمونه های خاک برداشت شده به آزمایشگاه منتقل و در هوای آزاد خشک شد. سپس نسبت به الک کردن نمونه ها و جدا کردن بخش زیر ۶۳ میکرون (بخش ریزدانه) اقدام شد و این بخش برای اندازه گیری ردیاب های انتخابی با دستگاه مغناطیس سنج مورد استفاده قرار گرفت. در مرحله بعد توانایی خصوصیات مغناطیسی پیش گفته در حوضه های مورد بررسی با استفاده از آزمون های کراسکال-والیس و تابع تشخیص (DFA) از لحاظ آماری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج روشن ساخت که میزان تفکیک منابع رسوب با پارامتر LFX از ۹/۳۹ درصد درحوزه آبخیز ابراهیم آباد تا ۵/۵۲ درصد در حوزه آبخیز علی آباد تغییر کرده است؛ درصورتی که میزان تفکیک منابع رسوب با FDX از ۳/۴۳ درصد (حوزه آبخیز ابراهیم آباد) تا ۵/۵۷ درصد (حوزه آبخیز علی آباد) متغیر بوده است. نتایج همچنین نشان می دهد که استفاده از ترکیبی از خصوصیات منشایاب، میزان تفکیک منابع رسوب را به میزان قابل توجهی نسبت به هریک از خصوصیات فردی بالا برده است.

Keywords:

آزمون تابع تشخیص , خصوصیات مغناطیسی , ردیابی رسوب , سمنان