پیش بینی کمال گرایی بیمارگون (بیشینه خواهی) بر اساس بخشش، قدردانی و وابستگی در متاهلین

هدف از پژوهش حاضر تعیین بیشینه خواهی بر اساس متغیرهای بخشش، قدردانی و وابستگی در متاهلین بوده است. روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی، از انواع روش های پیش بینی بوده است. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده متاهلین ساکن شهر تهران بوده است. برای این منظور، ۲۲۰ نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به پرسش نامه بیشینه خواهی شوارتز و همکاران، (M S، ۲۰۰۲)، پرسش نامه بخشش احتشام زاده و همکاران (IFI-۲۵، ۱۳۸۹)، پرسش نامه قدردانی مک کالوف و همکاران (GQ -۶، ۲۰۰۲) و پرسش نامه وابستگی بین فردی هیرشفلید و همکاران (BDI، ۱۹۹۷) پاسخ دادند. نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که مولفه های بخشش، قدردانی، و وابستگی، در مجموع ۵۵/۳۱ درصد بیشینه خواهی را در سطح معناداری ۰۰۱/۰>p پیش بینی می کنند. مولفه های بخشش با ضریب بتای برابر با ۱۸۹/۰، در سطح ۰۱/۰ معنادار است. با این حال، ضریب بتای قدردانی برابر با ۰۴۴/۰- محاسبه شده که معنادار نیست و ضریب بتای وابستگی نیز برابر با ۴۳۵/۰ است که در سطح ۰۱/۰ معنادار است. نتایج نشان می دهد متغیرهای بخشش، قدردانی و وابستگی بیشینه خواهی را پیش بینی می کنند.

Keywords:

بیشینه خواهی , بخشش , قدردانی , وابستگی بین فردی , متاهلین