خصوصیات بیوشیمیایی میوه دوازده ژنوتیپ بومی زرشک (Berberis spp.)
Publish place: Journal of horticulture science، Vol: 37، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 95
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-37-2_001
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
Abstract:
انواع زرشک، ریزمیوههایی با رنگها و طعمهای جذاب هستند که تنوع بینظیری در ایران دارند. در این پژوهش خصوصیات بیوشیمیایی میوه دوازده ژنوتیپ بومی زرشک مورد مطالعه قرار گرفت. این خصوصیات شامل درصد مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، نسبت TSS/TA، pH، میزان فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، محتوای پروتئین، فیبر خام، قند کل، عناصر معدنی شامل آهن، منیزیوم، روی و مس بودند. نتایج حاکی از تنوع بالای خصوصیات بیوشیمیایی در میان ژنوتیپها بود. کدژنوتیپ ۱-۱۳ دارای بیشترین TA (۶۱/۵ گرم اسید مالیک در ۱۰۰ گرم وزن تر) و بیشترین TSS (ºBrix ۵۰/۵) بود. کدژنوتیپ ۱-۵ دارای بیش ترین میزان فنل کل (۶۱/۱۴۸۲ میلیگرم اسید گالیک) و کدژنوتیپ ۲- ۱۴ حائز بیش ترین میزان فلاونوئید کل (۵۳/۸۳۷ میلیگرم کوئرستین) و آنتوسیانین کل (۰۶/۴۵۲ میلیگرم سیانیدین۳ گلیکوزید) در یک صد گرم میوه خشک بود. بالاترین میزان فیبرخام (۹۶/۵۴ درصد)، آهن (۴۹/۱۳۸ قسمت در میلیون) و منیزیوم (۳۹/۱۴۲۶ قسمت در میلیون) مربوط به کدژنوتیپ ۱-۱۰ و بالاترین میزان پروتئین (۲۶/۴ درصد) و مس (۸۰/۶ قسمت در میلیون) به کدژنوتیپ ۲-۱۴ اختصاص یافت. از لحاظ محتوای قند کل، دو کدژنوتیپ بی دانه و ۳-۵ به ترتیب با میزان ۶۱/۵۹ و ۶۷/۲۵ درصد قند، تفاوت چشمگیری نسبت به سایر کدژنوتیپها داشتند. در مجموع ارزیابی صفات اندازهگیری شده، کدژنوتیپ ۲-۱۴ به دلیل دارا بودن بالاترین میزان فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، پروتئین و مس ژنوتیپ برتر بود. بررسی خصوصیات بیوشیمیایی میوه زرشکهای بومی و بهرهوری از ارزشهای تغذیهای این محصول ارزشمند می تواند منجر به کسب دانش فنی در زمینه تهیه فرآوردههای غذایی زرشک به عنوان یک فناوری بومی شده و سبب توسعه اقتصادی در مناطق تولید زرشک گردد.
Keywords:
Authors
احمد بالندری
گروه ایمنی و کنترل کیفیت مواد غذایی، موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی مشهد
مجید عزیزی
گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهسا خدابنده
گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :