سنجش سطح توسعه یافتگی استان های کشور ایران با رویکرد تحلیل عاملی
Publish place: Town and Contry Plannig، Vol: 4، Issue: 7
Publish Year: 1391
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 183
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JTCP-4-7_001
Index date: 1 November 2023
سنجش سطح توسعه یافتگی استان های کشور ایران با رویکرد تحلیل عاملی abstract
امروزه کاهش نابرابری در استفاده از منابع، امکانات و تسهیلات، یکی از مهم ترین معیار های اساسی توسعه پایدار در سطح مناطق کشور به شمار می رود. از طرفی یکی از الزامات اساسی فرآیند توسعه پایدار ملی، توجه به ویژگی های منطقه ای با استفاده از مجموعه ای از شاخص های اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی است تا ضمن شناسایی این تفاوت ها بتوان منابع را به صورت بهینه به مناطق مختلف تخصیص داد. پژوهش حاضر به منظور تعیین سطح توسعه یافتگی استان های کشور ایران و رتبه بندی آنها براساس میزان توسعه یافتگی، برای هدایت برنامه ریزان و سیاست مداران در تعیین اولویت سرمایه گذاری در استان ها انجام گرفت. بدین منظور، ابتدا ۱۳ شاخص از حوزه های اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی شناسایی و داده های متناظر با آنها برای ۲۸ استان کشور ایران گردآوری شد. برای تهیه شاخص ترکیبی از روش تحلیل عاملی استفاده شده و شاخص های ترکیبی برای استان ها محاسبه و سطح بندی شدند. بر اساس این سطح بندی، استان های کهکیلویه و بویر احمد، تهران و سمنان به ترتیب در رتبه های اول تا سوم و استان های کردستان، سیستان و بلوچستان و همدان به ترتیب در رتبه های آخر قرار گرفتند.
سنجش سطح توسعه یافتگی استان های کشور ایران با رویکرد تحلیل عاملی Keywords:
سنجش سطح توسعه یافتگی استان های کشور ایران با رویکرد تحلیل عاملی authors
فرزام پوراصغر سنگاچین
دانش آموخته دکتری برنامه ریزی محیط زیست دانشگاه تهران
اسماعیل صالحی
دانشیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
مرتضی دیناروندی
دانشجوی دوره دکتری برنامه ریزی محیط زیست دانشگاه تهران