نحوهی انتخاب گیاهان در برنامهریزی و معماری فضاهای سبز شهری در ایران(ارائهی روشی با استفاده از منطق و نظریهی مجموعهها در ریاضیات)
Publish place: Human Geography Research، Vol: 44، Issue: 3
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 42
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHGR-44-3_007
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
Abstract:
فضای سبز برخلاف معنایی که ممکن است در عموم القا کند، تنها مکانی پوشیده از درخت گیاه و جدولکشی شده نیست، بلکه نمادی است از تفکرهای فرهنگی و اجتماعی یک جامعه و حوزهی شمول آن نیز، تنها پارکها را در بر نمیگیرد. کمابیش در تمامی موقعیتهای طراحی محیط، ترکیب گیاهان بیشترین اثر را در شیوهی ادراک مکان دارد. گیاهان مهمترین متغیرهای محیطی در معماری منظر و فضای سبز بهشمار میروند. وجود و عدم وجود ارتباط بصری منجر به احساس لذت و خوشایندی یا بیتفاوتی و ناخوشایندی میشود. با توجه بهوجود مشکلات فراوان در مقولهی فضای سبز در ایران، ارائهی روشهایی برای انتخاب گیاهان با دیدگاه سیستمی و جمعنگر امری ضروری به نظر میرسد. در این مقاله نخست مشکلات ناشی از انتخاب نادرست گیاهان در فضای سبز بررسی میشود و سپس گیاهان بهلحاظ بصری و اصول زیباشناختی مورد بررسی قرار میگیرند و پس از آن روشی مناسب برای انتخاب گیاهان بهصورت سیستمی و جمعنگر ارائه میشود که بر آیند سه دیدگاه اکولوژیکی ویژگیهای عملکردی و ویژگیهای بصری گیاهان است. منطق این روش، استفاده از نظریهی مجموعهها در ریاضیات است.
Keywords:
Authors
کتایون تقیزاده
استادیار گروه معماری، دانشگاه تهران
عباس مینایی
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه تهران