ارزیابی کمی و کیفی کاربریهای شهری با تاکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری(مطالعهی موردی: ناحیهی یک شهر گرگان)
Publish place: Human Geography Research، Vol: 44، Issue: 1
Publish Year: 1390
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 118
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JHGR-44-1_009
Index date: 1 November 2023
ارزیابی کمی و کیفی کاربریهای شهری با تاکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری(مطالعهی موردی: ناحیهی یک شهر گرگان) abstract
برنامهریزی کاربری اراضی شهری، هستهی اصلی نظام برنامهریزی شهری است. هدف از برنامهریزی کاربری اراضی، پیشنهاد آرایش فضایی و نظم مکانی مناسب برای کاربریها و فعالیتهای شهری، بهویژه در شهرهایی است که کاربریها ترکیب و تنوع زیادی دارند. دستیابی به این هدف، نیازمند درک چگونگی تخصیص فضا و توزیع زمین میان کاربریها است که با روشهای ارزیابی کمی و کیفی کاربریها امکانپذیر است. ناحیهی یک شهر گرگان، یکی از نواحی خاص شهری است که تنوع و ترکیب چشمگیری از کاربریها را در محدودهی خود فراهم آورده است. این کاربریها در وضع موجود از نظر نظام توزیع و الگوی همجواری، هماهنگی چندانی با معیارهای برنامهریزی شهری ندارد و کیفیت زندگی شهری در سطح ناحیه را تحت تاثیر قرار داده است. این مقاله با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از روشهای ارزیابی کمی و کیفی؛ یعنی استاندارد سرانهها، روش نزدیکترین مجاورت RN ، ماتریس سازگاری و امتیازدهی بر پایهی روش موقعیتیابی مکانی به تحلیل نظام توزیع و الگوی همجواری کاربریها میپردازد. نتایج حاصل از این پژوهش، بیانگر کمبود سرانهی کاربریهای خدماترسان، وجود ناسازگاری بهویژه در همجواری با کاربریهای مسکونی و آموزشی و بینظمی در الگوی توزیع کاربریها در سطح ناحیه است.
ارزیابی کمی و کیفی کاربریهای شهری با تاکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری(مطالعهی موردی: ناحیهی یک شهر گرگان) Keywords:
ارزیابی کمی و کیفی کاربریهای شهری با تاکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری(مطالعهی موردی: ناحیهی یک شهر گرگان) authors
اسماعیل علی اکبری
دانشیار گروه جغرافیا، سازمان مرکزی دانشگاه پیام نور، تهران
عذرا عماد الدین
دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران