اثر رژیم های آبیاری برروی برخی خصوصیات فیزیولوژیک، مورفولوژیک و عملکرد دانه هیبریدهای جدید ذرت

به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری بر برخی از خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک و عملکرد دانه هیبریدهای جدید ذرت، آزمایشی در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در تابستان سال ۱۳۸۹ انجام شد. طرح آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بود. کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری ۷۰، ۱۰۰ و ۱۳۰ میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر استاندارد کلاس A بود. ۱۴ هیبرید ذرت، شامل ۱۱ هیبرید جدید و سه هیبرید شاهد (KSC۷۰۴, KSC۷۲۰, KSC۷۰۰) در کرت های فرعی قرار داده شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی داری در شاخص سطح برگ، تعداد بلال در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه شد. محتوای پرولین آزاد برگی و فاصله زمانی بین ظهور کاکل تا گرده افشانی نیز در اثر تنش خشکی افزایش معنی داری داشتند. هیبرید شماره ۳، دارای بالاترین عملکرد دانه (۸/۶۹۷۷ کیلوگرم در هکتار) و هیبرید شماره ۴ (شاهد KSC۷۰۰) دارای کمترین عملکرد دانه (۴۶۵۳ کیلوگرم در هکتار) بود. بالاترین نسبت دانه به بلال (۸۱/۰) در هیبریدهای ۴ و ۵ (شاهد KSC۷۰۴ و KSC۷۰۰) و کمترین نسبت (۷۲/۰) در هیبرید شماره ۱۴ به دست آمد. بیشترین وزن هزار دانه (۳/۲۸۶ گرم) را هیبرید شماره ۱۲ و کمترین وزن هزار دانه (۷/۲۳۶ گرم) را هیبرید شماره ۳ داشت. به طور کلی برای آب و هوایی مشابه اقلیم کرج و تحت شرایط تنش خشکی، هیبرید شماره ۳ به عنوان یک هیبرید امیدبخش برای مطالعات بیشتر مناسب می باشد.

Keywords:

تنش خشکی , عملکرد دانه , محتوی پرولین آزاد , شاخص سطح برگ و فاصله زمانی بین ظهور کاکل تا گرده افشانی