تطبیق انتقادی داستان «دریا هنوز آرام است» از احمد محمود با مولفه های مکتب ناتورالیسم

مکتب­های ادبی به این دلیل که نشان­دهنده مولفه­های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هر دوره هستند، معیارهایی مهم برای درک ویژگی­های ادبی ادوار مختلف محسوب می­شوند. یکی از این مکتب­ها ناتورالیسم است که در آغاز از طریق ترجمه آثار نویسندگان آمریکایی و اروپایی در دوره مشروطه به ادبیات داستانی فارسی راه یافت. احمد محمود به عنوان یکی از نمایندگان برجسته ناتورالیسم، قواعد و مولفه­های این مکتب را به نیت بازگویی نقدهای اجتماعی و تشریح احوالات مردم در داستان­های خود دخالت داده است. بررسی توصیفی- تحلیلی مهم­ترین ویژگی­های ناتورالیستی «دریا هنوز آرام است» نشان می­دهد که با توجه به عناصری همچون «جنبه­های فیزیولوژیکی»، «شکستن حرمت کاذب واژگان»، «نفی آزادی و باور به جبر تاریخی و اجتماعی»، «سبک محاوره­ای»، «توصیف دقیق و شرح جزئیات»، «محدودیت توانایی­های جسمانی»، «خلق شخصیت­هایی با خوی حیوانی» و «پایان غم­انگیز داستان»، داستان مذکور واکنشی ادبی نسبت به ضعف­ها و محرومیت­های عمدتا اقتصادی جامعه ایران در دهه­های سی و چهل خورشیدی به شمار می­آید. محمود در مواردی با توجه به بافت فرهنگی و دینی گروه هدف، از برخی مولفه­های ناتورالیسم عدول کرده که «عدم توجه به تاثیر ژنتیک در زندگی افراد»، «بسامد پایین واژگان تابو» و «پرداختن به مسائل ورای طبیعت در سطحی محدود» از آن جمله است.

تطبیق انتقادی داستان «دریا هنوز آرام است» از احمد محمود با مولفه های مکتب ناتورالیسم Keywords:

ناتورالیسم , احمد محمود , دریا هنوز آرام است