بررسی عملکرد فن مدل ۷۰۰۰ دروگر نیشکر از نظر میزان ضایعات و حذف بقایا از قلمه نیشکر در برداشت سبز سه واریته IRC۹۹-۰۲ ، CP۶۹-۱۰۶۲ و CP۴۸-۱۰۳

در کشورهای نیشکر خیز امروزه برداشت سوخته منسوخ شده است. فشار سازمان های حامی محیط زیست و افکارعمومی برای جایگزینی برداشت سبز در حال افزایش است. در برداشت سبز نیشکر در واریته های مختلف به طور متوسط ۲۰ تن در هکتار بقایا (سرشاخه و برگ نیشکر) درمزرعه برجای می ماند. بقایا می توانند در حفظ رطوبت خاک، کاهش مصرف اب آبیاری، کاهش فرسایش خاک و کنترل علف های هرز موثر باشند. هدف این طرح امکان سنجی برداشت سبز نیشکر با توجه به شرایط خوزستان و با در نظر گرفتن پارامترهایی چون واریته، شرایط آب و هوایی، تعداد و مدل تکنولوژی دروگرهای مورداستفاده است. در راستای مشخص کردن میزان ضایعات برداشت سبز نیشکر در واریته ها کشت شده در کشت و صنعت های خوزستان طرحی در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در سطح ۵۷ هکتار از مزارع کشت و صنعت سلمان فارسی واقع در ۴۰ کیلومتری جاده اهواز _ آباداندر سه وارته IRC۹۹-۰۲,CP۴۸-۱۰۳,CP۶۹-۱۰۶۲ در پنج عملکرد بالای ۶۰-۸۰، ۸۰-۱۰۰، ۱۰۰-۱۲۰،۱۲۰ و کمتر از۶۰ تن در هکتار انجام شد. نتایج نشانداد ضایعات نیشکر در برداشت سبز ۹/۵ تن در هکتار ودر برداشت سوخته ۶ تن در هکتار می باشد. توانایی فن اولیه مدل ۷۰۰۰ در حذف خاشاک از نی برداشتی با توجه به واریته و عملکرد مزرعه بین ۶۰-۳۰ درصد متغیر بود که نشان دهنده عدم کارایی فن اولیه در میزان تمیزکاری نی از خاشاک در واریته های تجاری موجود در عملکرد بالا می باشد.

Keywords:

برداشت سبز , دروگر نیشکر , فن اولیه مدل ۷۰۰۰ , ضایعات