تاثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری در بهبود عملکرد فراشناختی دانش آموزان دارای نقص توجه ADHD

اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) یک اختلال روانپزشکی است که شامل نشانه هایی همچون نقص توجه، بیش فعالی ورفتار تکانش گری است. در این پژوهش هدف اصلی بررسی اثر بازیدرمانی با روش شناختی رفتاری در ارتقا عملکرد فراشناختیکودکان دارای نقص توجه ADHD است. روش تحقیق از نوع پژوهشهای شبه آزمایشی با نمونه آسان به همراه پری تست و پستست با گروه کنترل است. پژوهش به صورت مقطعی انجام خواهد شد. جامعه آماری کودکان ۸ تا ۱۰ ساله دارای نقص توجه در شهراردبیل میباشد. در این پژوهش ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی فراشناخت (ولز) می باشد. و برای بررسی داده ها از نرم افزار اسپی اس اس استفاده شده است. یافته ها حاکی از این است که تفاوت دیده شد بین نمرات توانایی فراشناختی همه گروه آزمایش وگروه کنترل معناداراست در بازی درمانی بر مهارت فراشناختی دانش آموزان در سطح P ۰/۱ موثر است بنابراین فرضیه پژوهشمبنی براثر بازی درمانی بر ارتقا مهارت فراشناختی دانش آموزان مورد قبول میباشد همچنین یافته ها حاکی از این است که پیشآزمون بر نتایج پس آزمون موثر بوده است. نتیجه گیری: بر طبق یافته ها پژوهش مشخص شد بازی درمانی رفتاری شناختی بر بهبودعملکرد فراشناختی دانش آموزان دارای اختلال توجه تاثیر دارد.

Keywords:

بازی درمانی , نقص توجه , فراشناختی