بررسی تاثیر گروه های مرجع بر وفاداری سیاسی و نقش آن در توسعه اجتماعی و فرهنگی

یکی از شاخص های ضروری برای بقای یک نظام سیاسی، وفاداری سیاسی است که تابع مولفه های تاثیرگذار متعددی از جمله وضعیت اقتصادی و رفاه مردم، اعتماد به مسئولین، مشروعیت نظام، کفایت دولت ها و نظام سیاسی، گروه های مرجع و شیوه جامعه پذیری سیاسی شهروندان است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گروه های مرجع بر وفاداری سیاسی است. روش مورد مطالعه در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و بر اساس تکنیک دلفی صورت گرفته است. جامعه آماری ۱۰ نفر که از استانداری، فرمانداری، استادان دانشگاه و فعالین سیاسی بودند که مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخت بود که توسط اعضای پانل تدوین شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار تحلیل داده ها SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تحلیل یافته ها از درصد فراوانی و میانگین ها، سطح امتیاز هر شاخص و میزان آزمون ضریب همبستگی کندال استفاده شد که در راند سوم با مقدار آزمون کندال(۸۷/۰) و سطح معناداری ۰۲۵/۰ نتایج قابل قبولی به دست آمد. می توان استنباط کرد که در میان شاخص های مورد تائید و نهایی در راند سوم با توجه به سطح امتیاز و میانگین رتبه های آنان می توان شاخص های پراهمیت تر را در وفاداری سیاسی اولویت بندی کرد. به گونه ای که شاخص روابط اجتماعی همتایان با سطح توافق ۴۵ و میانگین رتبه ۴۵/۱۵ بالاترین درصد اهمیت را داشته است، در بخش مدرنیته اجتماعی و فرهنگی، شاخص باسوادی با سطح توافق ۴۵ و میانگین رتبه ۱۰/۱۵ دومین شاخص پراهمیت پژوهش بوده است. سومین شاخص پراهمیت، شاخص موفقیت سیاسی کشور از گروه مدرنیته سیاسی با سطح توافق ۴۵ و میانگین رتبه ۰۵/۱۵ بوده است. چهارمین شاخص بااهمیت از نظر متخصصان در مدرنیته اجتماعی و فرهنگی، شاخص پایگاه اجتماعی خانوادگی با سطح توافق ۴۴ و میانگین رتبه ۲۵/۱۴ بوده است.

Keywords:

گروه مرجع , وفاداری سیاسی , شبکه روابط همسالان , باسوادی.