مولفه های موثر در طراحی اقامتگاه اکوتوریستی با رویکرد معماری بومی؛ نمونه موردی: شهرستان دز پارت

شهرستان دز پارت از شهرستان های نوظهور و کمتر شناخته شده در استان خوزستان است که ضمن برخورداری از طبیعت بکر و جاذبه های گردشگری طبیعی در تمام فصول سال و همچنین جاذبه های تاریخی، مذهبی، سالیانه گردشگران بسیاری را پذیرا بوده است. اما به دلیل قلت مکان اقامت و ناکافی بودن امنیت و کیفیت اقامتگاه ها، مشکلات بسیاری برای توریسم در منطقه ایجاد شده است. در این تحقیق سعی شده عوامل مهمی که برای طراحی معماری اقامتگاه اکوتوریستی منطقه دزپارت لازم است، با تاکید بر معماری بومی و سایر شاخص های موثر بر معماری اقامتگاه اکوتوریستی مورد بررسی و مداقه قرار گیرد. لذا این پژوهش با شیوه تحقیق توصیفی تحلیلی، با رویکرد کیفی صورت گرفته و نحوه گرد آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای با بررسی اسناد و کتب تاریخی و معماری گردشگری انجام گرفته و نتایج حاصله در قالب اصول شاخص معماری مبتنی بر پتانسیل های بومی گردشگری دزپارت و پیشنهاد هایی جهت طراحی اقامتگاه بومی با بازشناسی و حفظ طبیعت بکر منطقه، و معماری بومی و سنتی شهرستان دزپارت در راستای توسعه صنعت توریسم و رشد فرهنگ گردشگری در این شهرستان انجام گرفته است.

Keywords:

اکوتوریست , معماری بومی , معماری اقامتگاه , شهرستان دز پارت