درآمدی بر ساختار شناسی شعر امام خمینی (س)

هرگاه سخن از شعر امام به میان می آید، پرسشهایی در مورد صدق و کذب، حقیقت و جایگاه آن مطرح می شود. در پرتو نظریه ای که شعر را از سه مرتبه زیبایی جامه، کالبد و جان برخوردار می داند، حقیقت برتری شعر امام به منزله تجارب عمیق هستی شناسانه اوست که با اشعار شعرای جاودانه ای همچون مولوی و حافظ برابری می کند. زبان شعر امام فراتر از تجربه های اصحاب کلام و فلسفه، صوفی و عارف، زبان عاشق است که جز حسن رخ یار نمی بیند. تجربه وصف جمال دلبر، فهم و شهود رابطه جهان با خدا، عاریتی دیدن هرگونه زیبایی و دینداری درونی یا عبادت احرار چهار ضلع مهم از حقیقت برتری است که شعر امام بیانگر آنهاست و این چهار، راز و نیاز وجودی آدمی اند.