ارتباط رفتارهای توانمندساز رهبران پرستاری و فرسودگی شغلی پرستاران

زمینه و هدف فرسودگی شغلی کیفیت زندگی، سطح عملکردی و تعهد سازمانی پرستاران را کاهش و قصد ترک شغل را افزایش می دهد. مطالعات مختلف نشان داده اند که توانمندسازی کارکنان و مشارکت دادن آن ها در تصمیم گیری ها باعث کاهش فرسودگی شغلی می شود. رفتارهای توانمندساز موثر رهبران باعث احساس توانمندی، استقلال و انگیزه در کارکنان می شود. ناظران و مدیران پرستاری نقش بسیار مهمی در توانمندسازی کارکنان دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط رفتارهای توانمندساز رهبران پرستاری با فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. روش بررسی این مطالعه توصیفی همبستگی در سال ۱۳۹۹ در مرکز قلب و عروق شهید رجایی انجام شد. جامعه پژوهش شامل پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه (سی سی یو و آی سی یو) بود. شرکت کنندگان ۱۶۵ پرستار بودند که به روش دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه رفتارهای توانمندساز رهبران و پرسش نامه فرسودگی شغلی ماسلاچ استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد. یافته ها میانگین و انحراف معیار سن پرستاران مورد بررسی ۷/۲۰±۳۶/۷۳ سال بود و پرستاران در محدوده سنی ۲۴ تا ۵۳ سال قرار داشتند. همچنین، ۱۰۴ نفر (۶۳ درصد) از پرستاران مورد بررسی خانم و ۶۱ نفر (۳۷ درصد) آقا بودند. بیشتر پرستاران (۵۹/۴ درصد) متاهل بودند. ضرایب همبستگی پیرسون نشان دهنده رابطه معکوس بین نمرات ابعاد پرسش نامه رفتارهای توانمندساز رهبران پرستاری و نمرات خستگی عاطفی و مسخ شخصیت پرسش نامه فرسودگی شغلی پرستاران بود (P<۰/۰۰۱). همچنین رابطه مستقیم بین نمرات ابعاد پرسش نامه رفتارهای توانمندساز رهبران پرستاری و موفقیت فردی دیده شد (P<۰/۰۰۱).  نتیجه گیری براساس نتایج مطالعه حاضر، رفتارهای توانمندساز رهبران در بیمارستان موردمطالعه در حد متوسط بوده است. هرچه رفتارهای توانمندساز رهبران از سطح بالاتری برخوردار باشند، فرسودگی شغلی پرستاران در ابعاد مختلف کاهش پیدا می کند.

Keywords:

Job burnout , Leadership , Empowerment , Nursing , فرسودگی شغلی , رهبری , توانمندسازی , پرستاری