شناسایی ترکیبات شیمیایی اسانس پیاز و بررسی فعالیت ضدمیکروبی آن بر استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریا اینوکوا، اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی، سودوموناس ائروژینوزا و کاندیدا آلبیکنس
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 56
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-19-123_018
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1402
Abstract:
جهت کاهش زیان های اقتصادی و خطرات جانی ناشی از عوامل بیماری زای میکروبی، استفاده از مواد طبیعی به عنوان ترکیبات ضدمیکروبی روشی موثر برای کنترل حضور باکتری های بیماری زا به نظر می رسد. در این پژوهش، ابتدا ترکیبات شیمیایی اسانس پیاز با دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیفسنج جرمی تعیین گردید. از روشهای انتشار در آگار و چاهک آگار جهت بررسی قطر هاله عدم رشد، روش رقت سازی در چاهک (میکروبراث دایلوشن) جهت اندازگیری حداقل غلظت مهارکننده رشد و همچنین از روش پورپلیت برای حداقل غلظت کشندگی استفاده شد. در مجموع ۲۰ ماده فرار شیمیایی (تقریبا ۱۰۰ درصد ترکیبات اسانس پیاز) شناسایی شد. ترکیبات Trisulfide dipropyl، Disulfide dipropyl،n-Decane و Furfuryl methyl sulfide به ترتیب با ۶۷/۲۰، ۱۸/۱۶، ۵۱/۱۳ و ۲۳/۱۰ درصد اجزای اصلی تشکیل دهنده اسانس پیاز بودند. نتایج آزمون چاهک آگار نشان داد که اسانس پیاز بیشترین و کمترین تاثیر را به ترتیب بر باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس با قطر ۱۵ میلیمتر و باکتری گرم منفی سودوموناس ائروژینوزا با قطر ۱۰ میلیمتر داشت. نتایج آزمون حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد اسانس پیاز برای استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریا اینوکوا، اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی، سودوموناس ائروژینوزا و کاندیدا آلبیکنس به ترتیب ۵۱۲، ۵۱۲، ۵۱۲، ۵۱۲، ۵۱۲ و ۱۰۲۴ میلیگرم بر میلیلیتر بود. به طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اثر ضدمیکروبی اسانس پیاز تا حدودی بسته به نوع میکروارگانیسم می تواند متفاوت باشد.
Keywords:
Onion essential oil , Minimum inhibitory concentration , Micro-dilution broth , Gas chromatography. , اسانس پیاز , حداقل غلظت مهارکنندگی , رقت سازی در چاهک , کروماتوگرافی گازی.
Authors
Gholam reza Bakhshi khaniki
۱- Department of Agricultural Biotechnology, Payame Noor University (PNU), Iran.
Behzad Nasehi
Department of Agricultural Engineering and Technology, Payame Noor University (PNU), Iran.
Mohammad ali Ebrahimi
۳- Department of Agricultural Biotechnology, Payame Noor University (PNU), Iran.
Neda Movahedi Saber
۴- M.Sc. graduate, Department of Agricultural Biotechnology, Payame Noor University (PNU), Iran.
Behrooz Alizadeh behbahani
۵- Assistant Professor, Department of Food Science and Technology, Faculty of Animal Science and Food Technology, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :