نگاهی به عوامل ناکامی سازمان های بین المللی در ایجاد صلح در افغانستان (ملل، ناتو و اتحادیه اروپا)

از مسائل مهم و اهداف اصلی سازمان‎های بین‎المللی در قرن حاضر رسیدن به صلح و امنیت جهانی و مبارزه با عوامل تهدید کننده و نقض صلح جهانی و منطقهی است. بنا بر این سئوال تحقیق این است عوامل ناکامی سازمانهای بین‎المللی در ایجاد یک حکوکت دموکراسی و ایجاد صلح و امنیت در افغانستان چیست؟ و این فرضیه را به آزمون می گذارد که حضور سازمان‎های بین‎المللی در افغانستان نتوانست حکومت همگانی، صلح و امنیت پایه دار در افغانستان ایجاد کند. در این پژوهش از روش کتابخانه ای، مبتنی بر فیش برداری از منابع مکتوب و اینترنتی استفاده گردیده است. روش تحقیق در این مقاله، کیفی از نوع توصیفی-تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان می دهد نهادهای بین‎المللی نتوانیست گامهای ابتدایی در راستای تحقق صلح و امنیت بر دارند؛ اما بتدریج، این امر اثبات شد که این سه نهاد بین‎المللی در افغانستان، در زمینهی تحقق صلح و مبارزه با تروریزم موثر واقع نشد و نه تنها تروریزم نابود نشد بلکه گسترش پیدا کرد. علل عدم موفقیت و ناکامی نهادهای بین‎المللی در این راستا، عدم استراتژی روشن و شفاف، اختلاف میان سازمانهای مورد نظر در نحوه اعمال سیاست در جهت مبارزه با تروریزم، عدم عزم راسخ و نبود تعریف واحد از پدیده تروریسم در افغانستان بودند.

Keywords:

سازمان ملل متحد , ناتو , اتحادیه اروپا , صلح و افغانستان