بررسی اثر پوشش دهی با صمغ های گزانتان و دانه بالنگو بر زمان خشک شدن برش های زردآلو در سامانه فروسرخ

پوشش دهی میوه ها با استفاده از صمغ های خوراکی باعث افزایش کیفیت ظاهری، بهبود رنگ و کاهش چروکیدگی آنها در انتهای فرآیند خشک کردن می گردد. در این پژوهش صمغ های گزانتان و بالنگو جهت پوشش دهی برش های زردآلو هنگام خشک کردن در سامانه فروسرخ استفاده گردید و سینتیک خشک شدن نمونه ها مدل سازی گردید. در این مطالعه زردآلوها به سه گروه شاهد (بدون پوشش)، پوشش داده شده با صمغ گزانتان و پوشش داده شده با صمغ دانه بالنگو تقسیم شدند و سپس اثر توان لامپ فروسرخ (۱۵۰، ۲۵۰ و ۳۷۵ وات) و فاصله نمونه از لامپ (۵، ۵/۷ و ۱۰ سانتی متر) بر زمان خشک شدن نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. غلظت صمغ استفاده شده ۶/۰ درصد (وزنی/وزنی) و ضخامت برش های زردآلو ۵/۰ سانتی متر در نظر گرفته شد. نتایج خشک کردن نمونه های زردآلوها با روش فروسرخ نشان داد با افزایش توان لامپ و کاهش فاصله نمونه ها از منبع حرارتی، زمان خشک کردن کاهش می یابد. پیش تیمار پوشش دهی باعث افزایش زمان خشک کردن زردآلوها شد و زمان خشک شدن نمونه های پوشش داده شده با صمغ دانه بالنگو طولانی تر بود. میانگین زمان خشک شدن نمونه های شاهد، پوشش داده شده با صمغ گزانتان و بالنگو به ترتیب برابر ۱۱/۷۳ دقیقه، ۰۴/۸۱ دقیقه و ۷۴/۸۳ دقیقه محاسبه گردید. این فرآیند توسط یک شبکه عصبی مصنوعی با ۳ ورودی (نوع پوشش، توان لامپ پرتودهی و فاصله لامپ) و ۱ خروجی (زمان خشک شدن) مدل سازی شد. نتایج مدل سازی به روش شبکه عصبی مصنوعی نشان داد شبکه ای با تعداد ۷ نرون در یک لایه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازی سیگموئیدی می تواند زمان خشک شدن زردآلو پوشش داده شده را با استفاده از خشک کن فروسرخ را پیشگویی نماید (۹۷۴/۰r=).

Keywords:

Artificial neural network , Coating , Drying time , Radiation , پرتودهی , پوشش دهی , زمان خشک شدن , شبکه عصبی مصنوعی