بدون تردید همه انسانها بطور فطری استعداد و گرایش به نیایش دارند اما آنچه که درباره کودکان و نوجوانان مهم است چگونگی روش های آموزش و نحوه ارایه و انتقال این ارزشهاست آداب و عبادتهایمذهبی چون پاسخی به عالیترین نیازهای معنوی انسان است اگربطورطبیعی و یا جلب رضایت قلبی جوانان ارایه شوداحساس خوشایندی درآنان برمی انگیزد و آن را به راحتی جذب می کنند چرا که احساسات و عواطف مهمترین نقش را درتکوین و رشد و پرورش شخصیت جوان دارد بدیهی است زمانی که نوجوان درمعرض یادگیری و آموزش احکام و عبادات قرار دارد لازم است ازقبل برای این موضوع زمینه سازی شود تا همراه با آموزش احساس خوشایندی دراو ایجاد گردد و به اینترتیب نتیجه ای مطلوب به بار آورد دراین صورت تقویت چنین گرایش فطری نیز بسیار آسان و طبیعی خواهد بود کسب عادت ها و رفتارهای مذهبی پی ش ازآنکه متاثر ازاندرزها و سخنان والدین باشد معلول پذیرش رفتار عواطف و احساسات مرتبط و همراه با مهرومحبت آنان است ازموانعی که درپیشگیری از گرایش نوجوانان و جوانان به نماز موثرند میتوان به محیط خانواده و بیتوجهی والدین عدم آگاهی و بینش کافی از فریضه نماز سستی و تنبلی و مجالست و همنشینی با دوستان ناباب فساد اخلاقی مزاحم دانستن نماز برای کارهای شخصی تکبر و غرور تسویف واگذاری اموربه آینده ضعف اعتقادی و رفتار نامناسب مبلغان دینی اشاره نمود.