تاثیر تیمارهای مختلف بر جوانه زنی و شکست خواب بذر کنگر وحشی

به منظور ارزیابی تاثیر تیمارهای مختلف بر جوانه­ زنی کنگر وحشی آزمایش سه عاملی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار اجرا شد. عامل اول سرمادهی در سه سطح صفر، سه و شش هفته در دمای ۴ درجه سانتی­گراد، عامل دوم خراش ­دهی در دو سطح بذرهای خراش دهی شده و بدون­خراش­دهی مکانیکی و عامل سوم تیمارهای شیمیایی شکست خواب بذر شامل آب مقطر و اسید جیبرلیک با غلظت­ های ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ میلی گرم بر لیتر و تیواوره ۱/۰ درصد بودند. نتایج نشان داد که اثرات سرمادهی، خراش ­دهی و تیمارهای شیمیایی شکست خواب و اثر متقابل آن­ها بر کلیه صفات معنی­دار است. نتایج مقایسه میانگین­ ها حاکی از اثر معنی­دار اغلب تیمارهای همراه با خراش­ دهی بر بهبود کلیه صفات بود. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد، تیمار همراه با خراش دهی اسید­جیبرلیک ۱۰۰۰ میلی­گرم بر لیتر در دوره سرمادهی شش هفته، به علت داشتن بالاترین سرعت جوانه­زنی، وزن خشک گیاهچه و طول گیاهچه، داشتن درصد جوانه­ زنی و بنیه طولی گیاهچه نسبتا بالا و میانگین زمان جوانه­ زنی نسبتا پایین، مطلوب ترین تیمار بود. همبستگی میان درصد جوانه زنی با شاخص های سرعت جوانه زنی، وزن خشک و طول گیاهچه معنی دار بود. به نظر می­رسد خواب بذر کنگر وحشی فیزیولوژیکی و فیزیکی است، زیرا حذف عوامل فیزیولوژیکی و فیزیکی منجر به بهبود جوانه­ زنی آن شد.

تاثیر تیمارهای مختلف بر جوانه زنی و شکست خواب بذر کنگر وحشی Keywords:

gibberellic acid , physiological dormancy , scarification , stratification , thiourea , اسیدجیبرلیک , تیواوره , خراش دهی , خواب فیزیولوژیکی , سرمادهی