تبیین ارتباط میان تمرکز نداشتن، مشارکت کارکنان و ظرفیت جذب در نوآوری و عملکرد سازمانی

در عصر حاضر، نوآوری و عملکرد آن ضرورتی اجتناب ناپذیر در بسیاری از سازمان­ها به شمار می­آید. تمرکز نداشتن شرکت­ها را قادر می­سازد به سرعت به نیازهای در حال تغییر بازار، مشتری و فناوری پاسخ دهند. مشارکت کارکنان نیز منجربه ایجاد پویایی در سازمان می­شود و ازطرفی ظرفیت جذب به عنوان یک شاخص مهم، شرکت­ها را قادر می­سازد دانش را برای حفظ مزیت رقابتی به دست آورند؛ جذب و تغییر دهند و از آن بهره برداری کنند. بنابراین هدف پژوهش این است که جنبه­ های سازمانی مانند تمرکز نداشتن، مشارکت کارکنان، ظرفیت جذب و آثار متقابل آنها را بر عملکرد نوآوری و عملکرد کسب­وکار بررسی کند. روش پژوهش حاضر به صورت پیمایشی- تحلیلی و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ که مقدار آن ۰/۹۴۳ به دست آمد و روایی بر اساس سنجش اعتبار محتوا و فرمول لاوشه (CVR) تایید شد. با استفاده از نمونه­ گیری تصادفی از جامعه آماری که شامل کارکنان اداره کل واگن­ ها است، تعداد ۵۰ پرسشنامه تکمیل شده با استفاده از نرم افزار SPSS بررسی شد. یافته­ های پژوهش نشان می­دهد تمرکز نداشتن، مشارکت کارکنان و ظرفیت جذب با عملکرد نوآوری رابطه معنادار مثبت دارد و عملکرد نوآوری نیز بر عملکرد کسب­ وکار موثر است.

Keywords:

innovation , decentralization , absorptive capacity , employee involvement , business performance. , نوآوری , تمرکز نداشتن , ظرفیت جذب , مشارکت کارکنان , عملکرد کسب و کار.