تاثیر آموزش رویکردهای حرفه ای اورژانس پیش بیمارستانی بر انگیزه شغلی تکنسین های فوریت های پزشکی استان خراسان جنوبی
Publish place: 6th national congress on care and treatment
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 192
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CNTCONF06_072
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
Abstract:
مقدمه و هدف: فوریت های پزشکی پیش بیمارستانی به عنوان یک حوزه کاری سخت و پرتنش، نیازمند کارکنان باانگیزه است. مطالعات در برخی مشاغل، نشان دهنده تاثیر آشنایی کارکنان با رویکردهای حرفه ای بر انگیزه ایشان بوده است. لذا مطالعه ی حاضر باهدف تعیین تاثیر آموزش رویکردهای حرفه ای اورژانس پیش بیمارستانی بر انگیزه شغلی تکنسین های فوریت های پزشکی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر به صورت کار آزمایی میدانی شاهد دار تصادفی شده بر روی ۶۰ نفر از تکنسین های فوریت های پزشکی استان خراسان جنوبی باسابقه کار کمتر از یک سال، انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس به تعداد ۶۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه انگیزه شغلی لوداهل و کیچنر بود که قبل از مداخله در هر دو گروه تکمیل شد. سپس آموزش رویکردهای حرفه ای برگرفته از متون و پژوهش های مرتبط، طی یک دوره ۸ ساعته در طی ۴ روز، به صورت جلسات آموزش حضوری و به شیوه سخنرانی کوتاه، بحث گروهی، حل مسئله مبتنی بر سناریو اجرا گردید. گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. پس از پایان مداخله سطح انگیزه شغلی بررسی گردید.نتایج: نتایج نشان داد نمره انگیزه شغلی و تمام ابعاد آن در گروه مداخله، قبل و بعد از آموزش رویکردهای حرفه ای، افزایش معنی داری داشت. همچنین میزان افزایش انگیزه شغلی، بین دو گروه مداخله و کنترل، معنی دار بود (۰/۰۵>p).بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دهنده تاثیر آموزش رویکرد حرفه ای برافزایش انگیزه شغلی تکنسین های فوریت های پزشکی است. لذا در کنار آموزش مهارت های فوریت های پزشکی، آموزش رویکردهای حرفه ای می تواند، به عنوان یک روش ارزان، برای ارتقا انگیزه شغلی کارکنان فوریت های پزشکی بکار گرفته شود. همچنین گنجاندن آموزش رویکردهای حرفه ای خاص فوریت های پیش بیمارستانی در برنامه آموزشی فوریت های پزشکی پیشنهاد می گردد.
Keywords:
Authors
مهران شهرکی
دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران