بررسی روانشناختی زبان و ادبیات فارسی و عملکرد آن در تربیت ذهن دانش آموزان

زبان یک وسیله ارتباطی بین افرادبشردریک جامعه است.ومهم ترین وسیله ارتباطی می باشدبطوری که بدون این وسیله ارتباطی امروزبشراین همه پیشرفت درزندگی اجتماعی خودنداشت.لذا برای استفاده بهینه ازاین موهبت الهی بایدکوشیدتازمینه رشدوشکوفایی زبان رابیش ازپیش مهیاساخت.بشرزبان راهم به صورت طبیعی یادمی گیردوهم به صورت اکتسابی؛ودراین جامنظورازیادگیری زبان یادگیری اکتسابی آن است.برای یادگیری زبان باید به نقش های زبان درزندگی روزمره توجه داشته باشیم نقش هایی همچون:نقش ارتباطی که اصلی ترین نقش زبان می تواندباشد-نقش اندیشه که باعث تقویت حافظ می شود-نقش عاطفی که به بیان حالات عاطفی انسان می پردازدونقش هنری که ازدیربازباانسان همراه بوده وهمچون غذای روح انسان است. علاقه مند سازی دانش آموزان به ادبیات فارسی، یکی از وظایف دشوار معلم ادبیات در مدرسه است. ادبیات فارسی بسیار غنی و ارزشمند است اما خشکی کلاس ادبیات در غالب اوقات شیرینی این درس مهم را از بین می برد. معلمان مدرسه و والدین همواره باید این دغدغه را داشته باشند که فرزندان این سرزمین را به زبان و فرهنگشان علاقه مند کنند.

Keywords:

زبان , ادبیات فارسی , وسیله ارتباطی , تربیت ذهن , دانش آموزان , یادگیری