تعیین نقش خوش بینی و باورهای امید در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانشجویان

مقدمه: خوش بینی و امید یک دسته از توانایی ها و مهارت های غیر شناختی است که توانایی موفقیت فرد را در مقابله با فشارهای تحصیلی افزایش می دهد. لذا هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش خوش بینی و باورهای امید در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور زاهدان بوده است. روش کار: جهت انجام این پژوهش از یک طرح پژوهشی همبستگی استفاده شد. جامعه پژوهش دانشجویان روانشناسی دانشگاه پیام نور واحد زاهدان در سال تحصیلی ۹۸- ۹۷  بودند که از میان آنها ۸۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با کمک پرسشنامه های جهت گیری زندگی شی یر و کارور (۱۹۹۴)، امید به زندگی اشنایدر (۲۰۰۸) و سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱) جمع آوری و سپس توسط نرم افزار SPSS- نسخه ۲۳و با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین سر زندگی تحصیلی با امید (۴۶/۰ r=) در سطح ۹۹ درصد اطمینان وجود دارد اما رابطه معناداری بین سر زندگی تحصیلی با خوش بینی وجود ندارد (۰۵/۰ ≤ p ). همچنین سنجش تفکر راهبردی  توانسته ۴۸/۰ تغییرات سرزندگی تحصیلی دانشجویان را تبیین کند.  نتیجه گیری:  نتایج حاکی از اهمیت متغیر باور امید در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانشجویان روانشناسی می باشد. بنابراین برای بهبود سرزندگی تحصیلی می توان باورهای امید دانشجویان را افزایش داد.

Keywords:

Optimism , Hope , Academic vitality , خوش بینی , امید , سرزندگی تحصیلی