تحلیل فقهی – حقوقی مسئولیت ناشی از اخفاء بیماری کووید ۱۹ در پرتو قانون مسئولیت مدنی

بیماری کووید ۱۹ که ناشی از ویروسی جدید و جهشیافته از طیف ویروسهای کروناست، جهان را گرفتار خود نموده است و خسارات جانی و اقتصادی قابل توجهی به کشورها وارد نموده است. این ویروس که دارای قدرت شیوع قابل توجهی است، روز به روز بر تعداد افراد گرفتار بدان و نیز قربانیان آن افزوده می شود. از آنجا که بیماری کووید ۱۹، از نوع بیماریهای واگیردار و مسری است و به راحتی و سهولت از شخص مورد ابتلاء، به دیگر افراد سرایت می کند، این سوال مطرح می شود که چنانچه فرد مبتلا به بیماری کووید ۱۹، علی رغم مشاهده علائم اولیه، بیماری خود را مخفی کند و بدون رعایت نکات بهداشتی با شخص یا اشخاص سالمی ارتباط برقرار کند و موجب سرایت این بیماری به آنها شود، و در اثر این سرایت، خسارات جانی و مالی به شخص قربانی، وارد شود، آیا می توان او را مسئول این خسارات دانست؟ در صورتی که مسئولیت او ثابت گردد، گستره این مسئولیت تا کجاست؟ به نظر میرسد با توجه به قواعد فقهی تحذیر، اتلاف، تسبیب و لاضرر، و ماده ۱ قانون مسئولیت مدنی شخص مخفی کننده بیماری، چون سبب ورود خسارت جانی و یا مالی به شخص قربانی است، نسبت به جبران خسارت مسئولیت دارد. همچنین گستره این مسئولیت با توجه به ادله فقهی، خسارات عدم النفع، تفویت منافع، خسارات معنوی و نیز خسارات از کارافتادگی را شامل می شود.

Keywords:

بیماری کووید , قانون مسئولیت مدنی , مسئولیت مدنی , اخفاء بیماری , جبران خسارات