ارزیابی مجازات لواط و تفخیذ (تحلیل مواد ۲۳۴ و ۲۳۶ قانون مجازات اسلامی)

لواط اصطلاحی است برای عمل شنیع همبستری مرد با مرد و جمع شدن آن دو با یکدیگر. لواط ازجمله گناهان کبیره است که در منابع روایی برباددهنده نسل و فاسدکننده اجتماع دانسته شده است. باتوجه به شناعت عمل مذکور، شرع اسلام مجازات سنگینی برای این عمل در نظر گرفته است؛ لکن در مجازات فاعل و مفعول در لواط میان فقیهان اختلاف دیدگاه وجود دارد؛ دیدگاهی مجازات هر دو را یکی دانسته و در مقابل دیدگاهی دیگر مجازات فاعل و مفعول را متفاوت می داند. قانون مجازات اسلامی ایران در ماده ۲۳۴ از دیدگاه دوم تبعیت کرده است. در مجازات تفخیذ نیز این اختلاف دیدگاه وجود دارد. قانونگذار ایران در ماده ۲۳۶ قانون مجازات اسلامی، مجازات تفخیذ برای فاعل و مفعول را صد ضربه شلاق می داند. پژوهش حاضر، دیدگاه ها و ادله آنها را در مجازات لواط و تفخیذ مورد ارزیابی قرار داده، و براساس مبانی روایی (بررسی سندی و دلالی روایات) و اصولی، تفاوت مجازات فاعل و مفعول در لواط (کشته شدن مفعول درهرحال و قتل فاعل در فرض احصان و صد ضربه شلاق در غیر آن) را پذیرفته است. همچنین در مجازات تفخیذ، مجازات صد تازیانه را پذیرفته است.

Keywords:

ایقاب , تفخیذ , لواط , مجازات