تاثیر فاصله کاشت بر ویژگی های کمی و کیفی درختان صنوبر تبریزی (Populus nigra L.)

در این پژوهش، تاثیر فاصله کاشت بر ویژگی­های کمی و کیفی سه توده دست کاشت صنوبر تبریزی در سه فاصله کاشت ۱×۵/۱، نامنظم ×۵/۱ و ۱×۳ متر در پردیس نازلو دانشگاه ارومیه بررسی شد. برای این کار، در هر توده، یک قطعه ۲۵۰۰ مترمربعی انتخاب و قطر برابر­سینه و ارتفاع درختان، اندازه­گیری شد و مشخصه­های کیفی آن­ها در پنج گروه سالم، تاج شکستگی، تنه شکستگی، خمیدگی تنه و خشک­شدگی بررسی شد. برای محاسبه ضرایب شکل طبیعی و مصنوعی، ۳۰ اصله درخت در هر توده به­صورت تصادفی انتخاب، قطع و قطر در فاصله­های ۱/۰، ۳/۰، ۵/۰، ۷/۰ و ۹/۰ متر طول درختان بریده­شده اندازه­گیری شد. همچنین، برای بررسی رابطه بین پهنای دوایر سالیانه و فاصله کاشت، یک دیسک در ارتفاع ۱۵-۱۰ سانتی­متری از کنده هر درخت تهیه شد. در این بررسی حجم درختان با کمک سه نوع ضریب شکل ۵/۰، طبیعی و مصنوعی محاسبه شد. نتایج نشان ­داد که بیشترین میانگین قطر برابر­سینه و ارتفاع درختان به ترتیب مربوط به دو توده با فاصله کاشت ۱×۳ متر و ۱×۵/۱ متر بوده است (۵ درصد=α). همچنین میانگین حجم در فاصله کاشت نامنظم به­طور معنی­داری (۵ درصد=α) کمتر از دو توده دیگر بود. بین میانگین حجم ­محاسبه شده در هر سه توده با سه روش حجم­یابی در سطح ۵ درصد اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. همچنین حدود نیمی از درختان خمیده و بیشترین تعداد تنه­های شکسته در توده با فاصله کاشت ۵/۱×۱ متر مشاهده شد.

Keywords:

تراکم توده , جنگلداری کوتاه دوره , حلقه های رویشی , صنوبر کاری , ضریب شکل