اثر تنش شوری بر جوانه زنی و برخی خصوصیات نونهال های سه پروونانس از گونه تنگرس (Amygdalus lycioides)

هدف این پژوهش بررسی اثر مبدا بذر بر ویژگی­های جوانه­زنی و صفات نو­نهالی گونه تنگرس (Amygdalus lycioides) در شرایط تنش شوری بود. به این منظور بذرهای این گونه از سه رویشگاه (خور، اردستان و کاشان) جمع­آوری شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار شوری در چهار سطح (صفر،یک­و­نیم، سه و پنج دسی­زیمنس بر متر) از نمک کلرید سدیم استفاده شد. صفات نرخ جوانه­زنی، سرعت جوانه­زنی، بنیه بذر، طول ساقه­چه، طول ریشه­چه، وزن تر و خشک ساقه­چه، وزن تر و خشک ریشه­چه، تعداد برگ و نسبت طول ریشه­چه به طول ساقه­چه اندازه­گیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل واریانس و مقایسه­های میانگین نشان داد تمام عامل­های مورد بررسی اختلاف معنی­داری را در سطوح مختلف تنش شوری نشان دادند. بهترین نتیجه در نونهال های حاصل از بذور پروونانس اردستان در سطح شوری صفر (شاهد) مشاهده شد، اما این نونهال­ها در سطوح مختلف شوری عملکرد ضعیف­تری نسبت به دیگر مبداها نشان دادند که حاکی از حساسیت بیشتر این پروونانس به تنش شوری است. کمترین حساسیت نسبت به افزایش شوری در پروونانس کاشان مشاهده شد. بنابراین می­توان نتیجه­گیری کرد که در شرایط بدون تنش آب شور، مبدا اردستان از بین پروونانس­های مورد بررسی انتخاب بهتری است، اما در شرایط تنش شوری، پروونانس کاشان عملکرد بهتری دارد.

Keywords:

بادام , صفات مورفولوژیک , کلرید سدیم , مبدا بذر , نرخ جوانه زنی