بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ناگویی هیجانی زنان در آستانه طلاق

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش ناگویی هیجانی زنان در آستانه طلاق بود. روش: این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش تعداد ۱۰۵ زن در آستانه طلاق بودند که به کلینیک مددکاری اجتماعی مهربان (۱۳۹۶) مراجعه کردند که پس از تشخیص ناگویی هیجانی ، از بین آنها ۳۰ نفر به طور در دسترس ، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند که آنها نیز به طور در دسترس در یک گروه آزمایش و یک گروه گواه هر گروه ۱۵ نفر جای گرفتند. گروه آزمایش تحت تاثیر ۸ جلسه آموش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (۱۹۹۴) بود. یافته ها : نتایج تحلیل کوواریانش نشان داد که X گروه آزمایش که تحت آموزش های مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت ، نسبت به گروه گواه پس از پایان آموزش ناگویی هیجانی کمتری نشان دادند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر کاهش ناگویی هیجانی زنان در آستانه طلاق است و اجرای چنین جلساتی در مراکز مداخله بحران توصیه می شود.

Keywords:

ناگویی هیجانی , پذیرش و تعهد , زنان