اثربخشی کارآمدی گروه درمانی با رویکرد چندوجهی لازاروس بر بهزیستی ذهنی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی کارآمدی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد چندوجهی لازاروس بر بهزیستی ذهنی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر یود.  روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. پژوهش، نیمه تجربی طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهرستان اندیمشک بود که در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ مشغول به تحصیل بودند. از جامعه فوق ۳۰ دانش آموز با نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند . گروه آزمایشی ۸ جلسه گروه درمانی براساس درمان چندوجهی را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل بهزیستی ذهنی وارویک - ادینبور و فرسودگی تحصیلی ماسلاخ بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر بهزیستی ذهنی و فرسودگی تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد(۰.۰۰۱>p). دستاورد نهایی این پژوهش، کارآمدی مثبت رویکرد چندوجهی لازاروس در کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش بهزیستی ذهنی دانش آموزان بود. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی یافته های پژوهش نقش و اهمیت درمان چندوجهی را در کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش بهزیستی ذهنی دانش آموزان متذکر می سازد.

Keywords:

گروه درمانی چندوجهی , بهزیستی ذهنی , فرسودگی تحصیلی , دانش آموزان پسر