بررسی ویژگی های روانسنجی و ساختار عامل تاییدی پرسشنامه خودکارآمدی مقابله ای

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ساختار عاملی تاییدی و ویژگی های روان سنجی مقیاس خودکارآمدی مقابله ای (چسنی، نیلاند، چامبرز، تایلر و فولکمن ۲۰۰۶) در بین دانشجویان ایرانی  بود. روش: این مطالعه از نوع پژوهش های توصیفی محسوب می گردد، گروه نمونه در این پژوهش شامل ۲۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور دهدشت در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، روایی همگرا، آزمون t برای گروه های مستقل و همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج: در تحلیل عاملی اکتشافی سه عامل استخراج گردید که ۶۱.۸۴ درصد از واریانس مشترک نمرات را تبیین می کند. تحلیل عامل تاییدی نیز از ساختار سه عاملی مقیاس خودکارآمدی مقابله ای در نمونه به کار گرفته شده حمایت می کند. این مقیاس با مقیاس خودکارآمدی عمومی نیز همبستگی مثبت نشان داد. همچنین، ضرایب پایایی عوامل مقیاس به روش آلفای کرونباخ و تنصیف (اسپیرمن-براون و گاتمن) بین ۰.۶۳ تا ۰.۹۱ به دست آمده است. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که این مقیاس در نمونه دانشجویان ایرانی، از ساختار سه عاملی و روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است؛ بنابراین، می توان از مقیاس خودکارآمدی مقابله ای در نمونه های ایرانی استفاده کرد.

Keywords:

مقیاس خودکارآمدی مقابله ای , ساختار عاملی , تحلیل اکتشافی , روایی و پایایی