تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک و طرح واره درمانی هیجانی در تکانشگری، بد تنظیمی هیجانی و طرح واره های هیجانی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

مقدمه: اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک و طرح واره درمانی هیجانی بر کاهش علائم اختلال شخصیت مرزی بودروش: پژوهش ازنظر هدف کاربردی و شیوه گردآوری اطلاعات از نوع طرح های تک آزمودنی بود. بر اساس تشخیص اختلال شخصیت مرزی توسط روان پزشک و اجرای مصاحبه ساختار یافته توسط روانشناسی بالینی و بررسی ملاک های ورود و خروج ۴ بیمار انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه رفتاردرمانی دیالکتیک و طرح واره درمانی هیجانی جایگذاری شدند. هر یک از بیماران ۱۱ مرتبه (۳ مرتبه پیش از آزمون، ۵ مرتبه در طی آزمون و ۳ مرتبه در پس آزمون) به وسیله مقیاس تنظیم هیجان ،مقیاس شخصیت مرزی، و مقیاس طرح واره های هیجانی ارزیابی شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های تغییر روند، بازبینی نمودارها و شیب و برای بررسی معناداری بالینی از شاخص درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد.نتایج:  بررسی نمودارها و تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که طرح واره درمانی هیجانی  نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیک طرح واره های هیجانی غیر انطباقی، ناامیدی و تکانشگری بیماران مبتلابه اختلال شخصیت مرزی را بیشتر کاهش داده است و همچنین در ارزیابی مجدد و طرح واره های هیجانی انطباقی نیز طرح واره درمانی هیجانی  تاثیر بیشتری داشته است. همچنین هر دو درمان در کاهش سرکوبی تاثیر یکسانی داشتند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان طرح واره درمانی هیجانی را به عنوان درمان موثر در مداخلات روان شناختی بیماران مبتلابه اختلال شخصیت مرزی به کاربرد.

Keywords:

طرح واره درمانی هیجانی , رفتاردرمانی دیالکتیک , اختلال شخصیت مرزی