بررسی رابطه بین استرس شغلی با سکوت سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان بندرگز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استرس شغلی با سکوت سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان بندرگز می باشد. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی و نوع تحقیق کاربردی است . جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان بندرگز در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۶۰۰ نفر در نظر گرفته شد. نمونه پژوهش بوسیله نمونه گیری در دسترس انجام شد و تعداد آن ۲۳۴ نفر بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به دست آمد که به نسبت برابر انتخاب خواهد شد که شامل ۱۱۷ نفر مرد و ۱۱۷ نفر زن بود. روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از پرسشنامه های استرس شغلی الیوت (۱۹۹۴) ، سکوت سازمانی موریسون و میلیکن (۲۰۱۰) و یادگیری سازمانی نیف (۲۰۰۱) می باشد. در خصوص گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش از روشهای کتابخانه ای و جهت جمع آوری اطلاعات برای تایید یا رد فرضیه های پژوهش از روش میدانی با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۵ استفاده می شود. با توجه به یافته های پژوهش صورت گرفته ، بین استرس شغلی و سکوت سازمانی با میانجیگری یادگیری سازمانی با مقدار آزمون (۷۸۹/۲) و سطح معناداری (۰۰۰/۰) با اطمینان ۹۹ درصد و احتمال خطای ۱ درصد رابطه معناداری وجود دارد. بدین ترتیب فرض تحقیق (۱(H پذیرفته و فرض صفر (۰(H رد می شود. به بیان دیگر، رابطه استرس شغلی و سکوت سازمانی با یادگیری سازمانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان بندرگز مستقیم و مثبت می باشد.

Keywords:

استرس شغلی , سکوت سازمانی , یادگیری سازمانی , معلمان مقطع ابتدایی , شهرستان بندرگز