بررسی رابطه بین الگوهای سرشت و منش و پیشرفت تحصیلی با میانجی مسئولیت پذیری تحصیلی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر مرودشت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین پیشرفت تحصیلی و الگوهای سرشت و منش با میانجی مسئولیت پذیری تحصیلی بود. نمونه ای شامل ۳۱۷ نفر دانش آموز (۱۶۶ دختر و ۱۵۱ پسر)، از مدارس مقطع متوسطه اول شهر مرودشت به پرسشنامه های، الگوهای سرشت و منش کلونینجر، مسئولیت پذیری روانشناختی کالیفرنیا (cpI)پاسخ دادند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی ، آزاد گذاری و استبدادی به ترتیب با بعد نوجویی و پاداش وابستگی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. و بین شیوه اقتدار منطقی با بعد خود- راهبری رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. اما بین شیوه آزادگذاری با بعد همکاری رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین مسئولیت پذیری تحصیلی ، سبک ایمن با نوجویی و سبک اجتنابی با آسیب پرهیزی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد و اما بین سبک های ایمن و اجتنابی با خود راهبری رابطه معکوس معنی دار وجود دارد. در نهایت نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هر چند کل مدل از برازش نسبی برخودار بود و ضرایب همبستگی از پیشرفت تحصیلی به سوی دلبستگی معنی دار بود، در کل سبکهای دلبستگی قادر به میانجی گریرابطه علی بین پیشرفت تحصیلی و سرشت و منش نبود. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مسئولیت پذیری تحصیلی بین شیو های فرزند پروری و ابعاد سرشت و منش دارای نقش واسطه ای نمی باشد.

Keywords:

الگوهای سرشت و منش , پیشرفت تحصیلی , مسئولیت پذیری تحصیلی