هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش
عوامل شخصیتی در
فعالیت های گروهی دانش آموزان در
کلاس درس است . پژوهش حاضر با روش مروری انجام شده و به تحلیل مطالعات و پژوهش های موجود در این زمینه پرداخته است . یافته ها و نتایج کلی پژوهش نشان می دهد درک عمیق از نقش
عوامل شخصیتی افراد و بهره گیری مناسب از آنها می تواند بهبود قابل توجهی در کیفیت و کارایی گروههای درسی داشته باشد.
عوامل شخصیتی ، گروهها و تعاملات درونگروهی را به شدت متاثر می کند. انواع تیپ های شخصیتی و ویژگی های فردی می توانند ارتقاء یا کاهش تعاملات گروهی ، انگیزش و هماهنگی درون گروهی را تحت تاثیر قرار دهند. به طور کلی ، ادراک و بهرهمندی از تفاوتهای شخصیتی به عنوان یک منبع ارزشمند برای بهینه سازی محیط آموزشی و ترتیب دهی بهتر
فعالیت های گروهی از اهمیت بالایی برخوردار است .
دانش آموزان با تمایلات تفکری ممکن است در تصمیم گیریها و هماهنگی های گروهی به دادهها و منطق بیشتری اعتماد کنند.
دانش آموزان با تمایلات احساسی معمولا به احساسات و انطباق با گروه توجه بیشتری دارند. وجود تنوع در گروهها از لحاظ شخصیتی می تواند منجر به تفکرات و دیدگاههای گوناگون شود که می تواند تولید ایدههای نوآورانه را ترویج کند. تطابق
فعالیت های گروهی با سبک های یادگیری مختلف می تواند بر درک و تفهیم
دانش آموزان تاثیرگذار باشد. تحلیل ارتباط مثبت یا منفی بین
عوامل شخصیتی مختلف و توانایی های کلان گروهی می تواند نقش مهمی در درک تاثیرات شخصیتی در
فعالیت های گروهی داشته باشد.