بررسی کاهش بزهکاری دانش آموزان ابتدایی با آموزش های حضوری (مطالعه موردی دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۱ زاهدان)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی کاهش بزهکاری دانش آموزان با آموزش حضوری بود که به صورت همبستگی با بهره مندی از پرسشنامه محقق ساخته ی سه سوال سه گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۷۵۴/۰ انجام گرفت در این پژوهش جامعه ی آماری کل دانش آموزان ناحیه ۱ بوده است که ۷۴۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، بزه کاری و آسیب های اجتماعی ناشی از آن می تواند تبعات زیادی بر افراد بگذارد یکی از راهکارها و عواملی که می تواند بر بهبود شرایط دانش آموزان تاثیر بگذارد آموزش های مدرسه ای است چرا که در آموزش های مدرسه ای تعاملات افراد با همدیگر در یک فضای حقیقی است و میزان یادگیری و تاثیر پذیری بیشتر است براساس استنباط ها ونتایج به دست آمده با توجه به اینکه در آموزش حضوری تعامل اجتماعی دانش آموزان نسبت به هم بیشتر می شود اگر این تعامل با مراقبت صورت پذیرد میزان تاثیر پذیری مثبت بر کاهش بزه اجتماعی چون پرخاشگری همراه است ، هرچه میزان صمیمیت افراد بیشتر شود بی برنامگی ها کمتر می شود ونظم فزونی می یابد،چنانچه تعامل خانه ومدرسه رشد یابد این تعامل سبب می شود همرایی خانه ومدرسه بیشتر شود میزان کاهش آسیب ها و بزه های اجتماعی کم می شود. پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی در ارتباط با تاثیر بزه کاری بر اسیب های اجتماعی مقاله ای نوشته شود.

Keywords:

کاهش بزهکاری , دانش آموزان ابتدایی , آموزش حضوری , دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۱